Acil müdahale

Ortada acil bir durum vardı. Müdahale edilmesi gereken bu acil durumu 38 kişi görmüş ama kimse müdahale etmemişti. Bu durumu hayatımızın her alanında yaşıyoruz neredeyse. İnsanların içinde olduğu her alanda...

Bu durum şöyle izah ediliyor:

Etrafta ne kadar fazla yardım edebilecek kişi varsa her bireyin kişisel sorumluluğu o oranda azalmaktadır.     

“Hiç kimse bir şey yapmadığına göre bu acil bir durum değildir.” düşüncesi.

Bu durum İknanın Psikolojisi kitabında şehirler bağlamında da ele alınmıştır. Der ki:

“- Şehirler, bir kişinin şahit olduğu durumun doğasından emin olamayacağı kadar daha gürültülü, oyalayıcı ve değişkendir.

Şehirler daha kalabalıktır; dolayısıyla olası acil bir durumla karşılaşınca insanların başkaları ile birlikte olma şansı daha yüksektir.         

Şehir sakinleri küçük kasabadakilerin aksine komşularını ve etraftakileri daha az tanırlar. Dolayısıyla, şehir sakinlerinin acil bir duruma şahit olurken yabancıların arasında olma şansları daha yüksektir.”

Peki şahit olduğumuz olaylar gerçekten müdahale edilmesi gereken acil durumlarsa... ve herkes birbirinden o ilk hamleyi bekliyorsa... ya da başkası için acil olmayan bir durum benim için acil bir durumsa ne olacak?

İnandığımız gibi yaşamazsak, yaşadığımız gibi inanmaya başlamıyor muyduk?

Başta ses çıkarmamız gereken, müdahale etmemiz gereken her ne varsa şimdi biz de o halin içinde miyiz yoksa?