Deniz manzaralı köşe yazısı

Bizlere toplum olarak tatil algısı, bulunduğumuz şehirden uzaklaşıp deniz manzaralı bir otelde geçirmek olarak oluşturuldu maalesef.  Örneğin ‘Bu sene tatile nereye gidiyorsun? ‘ sorusu da bu algıdan meydana geldi. Tatil süreci, bir mekan ile özdeşleştirildi.

Kabul gören cevabı hazır olan bu soruya afili bir cevap veremeyecek olan kişiler, bu durumu bir sorun olarak görmeye başladı. Daha kötüsü kendince havalı bir tatil yapmaya imkanı olmayanlar, bu kısa dinlenme dönemini psikolojik bunalımda olarak heba etmekteler.

Bu mutsuzluk halinde özellikle sosyal medyanın büyük payı olduğunu düşünüyorum. Kişi, avucunun içindeki başka hayatlara bakarken acımasız bir kıyaslama yapmakta.

Bu kıyaslama, akabinde kişiye başarısızlık duygusunu hissettirmekte. ‘ Yeterince para kazanamıyorum, bu hayatta gereken imkanlara sahip değilim, haliyle bu fotoğraftaki insanlar kadar mutlu olamıyorum. ‘ Yanılgısını içinden defalarca tekrarlamakta. Size de tanıdık geldi mi bu ifadeler?                   

Oysa tatil, insanın zihnini sıfırlama zamanıdır. Yapmaktan keyif aldığımız işleri aheste bir şekilde yapabildiğimiz, sevdiklerimize zaman ayırabildiğimiz, yarını düşünmeden anın tadını çıkarabildiğimiz dinlendirici saatlerdir.

Tatil, huzurdur sevgili okurlarım. Ve insan huzuru içinde barındırır, baktığı her manzaraya onu taşır. ‘ Baktığın bensem, gördüğün sensin misali çehresi deniz manzarasında da olsa bir dost masasında da olsa içinde var ettiğini yaşayacaktır insan.

Bu arada sosyal hesapta görmüş olduğunuz o tüm efektli, kahkahalı fotoğraflar sadece bir kare… O çekim anından sonra kişinin karşısında eşsiz bir vadi de olsa kişi yine kendi ile baş başa kalıyor.

Demem o ki insan nerede olursa olsun yine kendine muhtaç kalıyor.

O halde sevgili okurlarım, bu yazıyı masmavi bir sahilde veyahut evinizin çiçekli balkonunda da okuyor olsanız sahip olduğunuz hayatı sevmenizi, güneşi kalbinizde uyandırmanızı dilerim. Hoşça kalın…