Yazık oluyor bu ülkenin evlatlarına

Malum şu sıralar herkesin gündemi okul.

Bu yoğun gündeme bende dahil olmuş bulunmaktayım. Acemiler tarafındayım daha, Hal böyle olunca süreç nasıl işliyor, neler gerekli veya değil bilmiyorum. Çok yoğun, alışması zaman alacak belli, Baya hayat düzeninizi etkileyecek bir süreç. Daha şimdiden böyleyse ilerisi için ne yalan söyleyeyim azıcık kaygılıyım.

Herkes bir şey söylüyor, Bir bilgi veriyor benim için zaten ilk başlangıçlar sıkıntılı o yüzden ben telaşlardayım. Oğlum benden çok daha rahat bir ruh halinde. Sanki okula ben başlamışçasına stresler içindeyim.

Uzun zaman olmuş eğitim öğretimden kopalı. Benim zamanımla hiçbir sey aynı değil. Çok şey değişmiş.

Ama tek değişmeyen bir şey buldum ve buna da acayip sıkıldım.

Kitapları verildi bugün ve tecrübeli veliler tarafından uyarıldım "Kullanamayacaksınız bunları, ek takviyeler aldıracaklar ve genellikle oradan devam edilecek öğretime."

"Sanırım " dedim "Benim zamanımla tek değişmeyen ortak nokta bu"

Bende hep ek takviyelerle ilerledim. İlk seneler neredeyse dokunmazdık alınan kitaplara. Ben ilk okuldayken üstüne bir de para verip alırdık müfredat kitaplarını, şimdi ki gibi değildi.

Küçücüktüm üzülürdüm kitaplara, hem babama hem kesilen ağaçlara. Tabi yeni öğrenmişiz kitapların ağaçlardan yapıldığını. Kaç yaşındayım ama babama da üzülürdüm anlardım zorlandığını. Ama o zorluğa rağmen hiç eksiğim olmazdı. Önem verirdi buna.

Yazık... Şimdi bile hatırlayınca gözlerim doldu.

Simdi ücretsiz verilen müfredat kitapları ama yine yazık yine yazık. Bu duruma çok canım sıkıldı.

Ama asıl bahsedeceğim konu bu değil. Bu sıkıntı bahsedeceğimin yanında minicik bir sorun. Daha büyük bir meseleye kafam takıldı.

Elimde telefon, düşünceleri ile örtüşmemekte faydalandığım başka bir faaliyetinden ötürü sosyal medyada bir hanımı takip ediyorum. Düşünceleri beni ilgilendirmiyor ben başka bir mahareti yüzünden takipteyim kendisini.

İngiltere’de yaşıyor ve onunda kızı okula başladı. Haliyle herkes gibi heyecanla bu süreci aktarıyor.

Okulunu, kurallarını, kılık kıyafetini ,uyulması gereken kuralları, okulun işleyişini falan detaylı bir şekilde gösteriyor. Öyle çok kafama takılan mevzu oldu ki bu konuda. Çok canım sıkıldı ve o an ne yapacağımı bilemeyerek yerimde duramadım ,kendime yapacak iş buldum kafam dağılsın diye.

Türkiye’de yapılmasına izin verilmeyen, tüüü denilen ne varsa büyük titizlikle ve tartışmaya kapalı bir şekilde yapıldığını fark ettim. Biz şuan ne yapıyorsak tam tersi uygulanıyor Britanya’da.

Acayip tetiklendim yazdıklarını okuyunca.

Bir kere okul, en önemli nokta burası.

Tek cinsiyetli bir eğitim...

Ve bu o kadar yaygın ki, ülkede 400’ü aşkın bu sistemde okul var. Ve haliyle çok tercih ediliyormuş.

En bombası da şu; bir başlıyorsun 18 yaşına kadar bu şekil devam...

"İngiltere Ulusal Eğitim Araştırmaları Kurumu yaptığı araştırmalar sonucunda yayınladığı raporda, kız ve erkek öğrencilerin akademik kabiliyetleri açısından tek cinsiyetli okullarda daha başarılı olduğu ve okul içi kavga şiddet oranının çok daha az olduğu sonucuna varmış..."

Bir de bunları büyük bir hayranlıkla anlatıyor takip ettiğim kişi. Tüm kalbiyle onaylayarak, güvenerek, tasdik ederek... En önemlisi inanarak...

Uzun süre düşündüm...

Çok söylemek istediğim şey var. Ama neresinden başlayayım.

Çok iki yüzlüler...

Çok büyük bir bastırma var üzerimizde. Acayip büyük yozlaşma var. Çok daha kötülerini yazasım var...

Sonra biri yorum yapmış altına "Bunları ülkemizde yapmaya çalışsak, kız- erkek okulları açılacak dense kıyamet kopar.

Geri kafalılar, yobazlar, örümcek kafalılar, şeriatçılar... neler denmez ki. Kimse yapılan araştırmayı falan dinlemez, kimse sunulan raporları görmez bile. Ne acı..."

Verdiği cevap şu "Şimdi bu sistemin uygulanma sekli ve amacı çok önemli. Her ülkede her sistem başarılı olmayabilir. "

Ve adım gibi biliyorum ki, burada da aynı sisteme geçilecek dendiği gün ilk kıyameti koparacak kişidir kendisi. Kızını bu sisteme göre yetiştirdiği halde. İngiltere yapıyorsa bir bildiği vardır, ama Türkiye aynısını yapsa bu işte geri kafalılık vardır izin verilemez.

Bakın şekli ve amacı çok önemliymiş...

Öyle büyük kötülük yapılıyor ki canım ülkeme ve evlatlarına.

Bile isteye dibe çekiliyor koskoca ülke. Öyle bir kasıt var ki üzerimizde. Herkes iki yüzlü, herkes üç kağıtçı...

Yani anlayacağınız ipin ucu çok uzun ve karmaşık, düğüm düğüm. Aç aç bitmeyecek cinsten. Az buz değil komple yanlışız.

Kendim dahil evladıma, gelmiş geçmiş ve gelecek bütün evlatlara üzüldüm.