Güneşli havalara ihtiyacımız var

Artık durulma sakinleşme ısınma zamanımız geldi de geçiyor. Bu sene bu havalara ne oldu anlamadım. Bir türlü sıkıntısını atamadı üzerinden. Bizde de sıkıntıların alası var malum. Hava bozuk biz bozuk bi rahatlayamadık. Halbuki ılık güneşli mis gibi havaya o kadar ihtiyacımız var ki.

Derin derin çimen kokusu çekmeye, kuş cıvıltıları dinlemeye,hafif esen ılık rüzgarda ağaç hışırtısı eşliğinde şöyle bir durup nefeslenmeye hava su misali hasretiz şu aralar.

Şu sıralar tek isteğim hava açsın artık da şöyle yemyeşil bir yerde güneşin altında en önemlisi rahat dingin bir kafayla kamp sandalyesi üzerinde gözlerimi kapatıp rahat rahat çayımı yudumlamak. Çok basit aslında anlatırken.

Hepsini yapabilirim ama önce kafa dinginliği ve rahatlığı gerek bana. Aslında bize ,hepimize.

Şu süreç aşırı derecede gerdi tüm ülkeyi çoluk combalak demeden. Çok rahatsız oldum bu durumdan en çok bu hali gerdi beni. Çok gereksiz ,saçma geldi bu kadar etki etmesi. Hayat memat meselesi haline getirdik resmen.

Evet önemli amenna ama bu kadarına da izin  vermemeliydik. Bu kadar derin ayrışmamalıydık. Herkes kendi düşüncesini önemli bulur kendi fikrini iyi yapıyorum der kimse kötüyü düşünmez kendince, evet bu duruma üzülebilir dertlenebilir bunlar gayet normal tepkiler ama her şey de bir fren olduğu gibi bununda bir durma noktası vardı. Vardı diyorum çünkü biz duracağımız yeri çoktan kaçırdık da bayır aşağıya gümbür gümbür inişe geçtik çarpa çarpa...

Sosyal medyaya giriyorum da çoğu şeyi çoğu takip ettiklerimi artık bakmadan eş geçiyorum ne zamandır çünkü bıkkınlık geldi. Hep bi kavga hep bi sürtüşme hep bi laf sokma yerin dibine geçirme çabası içinde herkes.

Herkes de haklı bu arada kendince haksız da yok hiç içlerinde, hiç.

İnsanların gözüne soka soka, bile isteye, insanların sinir uçlarıyla oynarcasına paylaşımlar,iğnelemeler, laf çakmalar.

Ne gerek var tüm bunlara, bu kadar çocuklaşmaya. Ben işte buna ayar oluyorum.

Ne yani yolda görsen karşı görüş diye arkadaşlarınızı görmemezlikten mi geleceksiniz

O paylaşımlarınızı sadece sizi takip edenler görüyor yani tanıdıklarınız, arkadaşlarınız, çevreniz. Yani... kime bu atar gider.

Amacınız ne ? Ne oldu yani ? Başınız göğe mi erdi?

Altı üstü bir oy ya, at, seç, hakkını kullan, geç git. İyi olan kazansın de,bitti gitti.

Hepimiz için bu memleket.

Bu kadar kavga gürültü didişme sürtüşme seven başka bir millet var mı acep?

Bu arada fark ettiniz mi çok değişik bir toplumuz biz. Tüm huylar mevcut maşallah içimizde. Hepsini aynı anda barındırmayı nasıl beceriyoruz hayret doğrusu. Tüm

zıtlılıklar bir arada,üstüne hepsi aynı anda ortaya çıkmaya çalışıyor sonra ortalık cümbüş yeri,ne ararsan var.

Çok yorucu aslında. Normal mi bu durum bilmiyorum. Bana hiç iyi gelmiyor çok başka başka şeyler düşündürüyor.Yani normal göremiyorum ben aksine bizi çok yıprattığını, yorduğunu düşünüyorum.

Şey gibi bu çoklu kişilik bozukluğunu biz ülke bazında yaşıyoruz gibi bir şey benim gözümde. İçimizden her daim ne çıkacağı belli olmuyor. Bazen çok iyi bazen çok kötü,bazen naif bazen hırçın, bazen kibar bazen en gaddarı olabiliyoruz. Bunu kendimize yapıyoruz ama kimseye bir zararımız yok,bize dokunmayana dokunuyoruz bu arada. Tüm bu zararları kendimize veriyoruz sadece,kendimize karşı bu kadar acımasızız. Dışarıya karşı durum farklı işliyor çoğu zaman. Dedim ya bize dokunmayana dokunuyoruz anca dokunurlarsa bu yüzümüzle karşılaşıyorlar. Orası da ayrı bir şok durumu tabi. Şey gibi sakinliğine alışık olduğun birinin deli anına denk geldiğinde ki şaşkınlık ve dumur hali misali.