Gözüm gönlüm kapalı geziyormuşum

Gezemiyoruz diye hayıflanıp kendimizce çemkiriyoruz ya bunda bizim payımıza yok değil şimdi. Eğri oturup doğru konuşalım.

İlk önce gözümüz hep bizden uzak yerlerde. Bizim olan bize yakın erişilebilir olan bir güzelliği gözümüz görmüyor da birde onu yok sayıyoruz. Kendimden utandım mesela. Çok büyük bir ayıp yapıyormuşum da haberim yokmuş.

Yaşım olmuş otuz küsur ben daha yeni gezmek aklıma geldi mesela Muradiye deki hanedan türbelerini.

Bir ara bir kaç kere gezmek istediğimizde tadilattaydı sonrada tamamen aklımdan çıkmış benim. Sonra bir anda ya ben Muradiye'yi hiç gezmedim bugün oraya gidelim demek düştü aklıma. Meğer tarihlerin de tarihi yatıyormuş dibimizde de ben uyuyormuşum.

Ne büyük ayıpmış.

Hakikaten bilmiyordum mesela Cem Sultan'ın burada olduğunu şoka uğradım.

Bilmiyordum mesela Fatih in annesi Hüma Sultan'ın burada yattığını.

Daha gezmeden girişte de eşime " Herkes Muhteşem Yüzyıl dan sonra öğrendi şehzade Mustafa yı, hatırlıyor musun ölüm sahnesinden sonra ertesi gün ziyaretçi akınına uğradı burası" dedim. "Bizde tarihimizi dizilerden öğreniyoruz işte ne kadar acı..."

"Sen biliyor muydun daha önce burada yattığını? " dedi.

Sessizliğe gömüldüm bir anda. Şok oldum. Durdum düşündüm. "Hayır bende bilmiyordum galiba. " dedim.

Çok utandım sonra o an orada olmaktan kızdığım şeyin içinde olmaktan. Boğazım düğümlendi o düğümle gezmeye başladım.

Her girdiğim türbede bi ağlama isteği nöbeti tuttu beni.

Görkemin saltanatın şanın yanında meğer acı keder izdırap beraber yatıyormuş. Ben bunca zaman uyuyormuşum.

II.Beyazıt'ın oğullarının türbesinde fark ettim bunu. Yan yanalar arka sıralarında da anneleri def olunmuş. Ruhlarına Fatiha okurken tarihler dikkatimi çekti hepsi aynı tarih. Niye böyle ki hepsi arka arkaya vefat etmiş dedim saf saf.

"Yeni padişah tahta geçmiş..." dedi eşim. Orada aydım ben. Bi gözler doldu benim zaten hali hazırda bekliyorlardı. Sonra annelerini gördüm arka sırada tam 3 sene sonra vefat tarihi . Bir başladım ağlamaya tutabilene aşk olsun.

Sonra öteki türbe sonra ötekisi hepsinde aynı kader aynı acı aynı çile. Bütün anneler evlatlarından sonra  en fazla 5 sene yaşayabilmişler.

Sonra karşıma şak diye Cem Sultan ismi. Ağlaya ağlaya okumuştum hikayesini yıllar önce, görünce de göğsüm kabara kabara nefes alamaz hale geldim bi süre.

"Ne ayıp ne ayıp " diye geziniyorum.

Sonra Fatih in kardeşi Alaeddin'in orası ayrı bambaşka bir hikaye Sonra annesi Huma Sultanı...

Hiçbirinden haberim yokmuş benim.

Benim dibimde yatıyorlarmış da ben tanımıyorum görmüyorum gezmiyorum memleketimi tarihimi diye hayıflanıyormuşum. Hem de ne tarih yatıyormuş. En çok hanedanın bir arada bulunduğu sadece iki yer varmış onlardan biride burasıymış.

Ne büyük ayıp yapmışım ben diye diye her girdiğim türbeden özür dileye dileye gezdim.