Delirmeye ramak kala...

Her zamanki gibi oldu. Yine tarih tekerrür etti.

Şaşırdık mı? Hayır, bekliyorduk hadi kabul edelim.

Biz hiç bir zaman usulünce, uslubunca iş beceremeyiz.

Yine sap ile samanı karıştırdık. En baştan belliydi böyle olacağı...

Galiba bu bizim kaderimizde var ya da bu biraz güzelleme oldu durun.

Biz uslanmaz, akıllanmaz, ders almaz, hiç değişmeye tenezzül etmez, aynı oyunlara tekrar düşmeye dünden razı hatta hiç de rahatsız olmaz değişik zihniyette insanlar topluluğuyuz.

Yalansa yalan deyin.

Ciddi manada bıktım kendimizden. Yıllardır aynı kafada, aynı düzeyde hatta aynı yerde saymamızdan gram ilerlemememizden, kendimizi geliştirme zahmetinde bulunmayışımızdan, sığ beyinliliğimizden, bu kadar kolay kandırılabilmemizden hatta koyun sürüsü gibi hareket etmemizden bıktım.

Aynı teraneler, aynı dalavereler, aynı senaryolar…

İnsan artık bir noktadan sonra uyanır.

Ne oluyor; biz bunları daha önce yaşamadık mı diye kendine bir sorar.

Ama hayır ilk defa yaşıyormuşçasına bir coşkuyla, hurra tüm gücüyle ve çirkinliği ile sözde hak ve hakkımızı (!) savunacağız.

Böyle savunma şekli olamaz. İstemiyorum ben. Savunulacak bir taraf da göremiyorum üstelik. Al birini vur ötekine, hepsi aynı, herkes aynı…

Ama bu kadar çirkinleşilmez.

Çıkarsın adam gibi hakkını ararsın. Kimse sana neden hak aramaya çıktın demez diyemez.

Sadece biraz kafanı kullan, zekanı konuştur.

Demokrasi ile yönetilen bir ülke burası… Yönetim şekli demokrasi ama sen kendinden eminsen aklanırsın da eninde sonunda zaten…

Sadece biraz zaman, çünkü işleyiş böyle…

Demokrasi dediğimiz şey bu zaten... Senelerce yaşadık aynı şeyleri, benzer olayları…

Tamam seni sevenlerde çıkar destek olur hatta gerekirse sokaklara dökülür etki ve tepkisini yine belli eder ama her seyin bir usulü, bir erbabı var.

Sen kızgınsın diye ağzını bozamazsın. Herkes senin yanında olsun isteyemezsin. Kıralım, dökelim, yıkalım benden olmayanı; aforoz edelim ciğerini sökelim asalım keselim diyemezsin.

En önemlisi KADINLARA hele ki ANALARA DOKUNAMAZSIN...

Sen bu raddelere gelmişsen senin davan artık amacını yitirmiş olur ve sen haksız konuma düşersin.

Öyle üzülüyorum ki gençlere... Tazecik beyinlere...

Halbuki kimse onlara hakkınızı aramayın demiyor; yine çıkın adam gibi hatta söke söke hakkınızı arayın haklıysanız bunun peşinden gidin.

Ama sadece koyun olmayın.

Azıcık düşün, ölç tart biç, değerlendirme yap, bir dinle, anla, az bekle şöyle iki adım geri at da az biraz karşıdan bak; bunlar bize ne diyor ne istiyor diye…

Hatta hiç olmazsa sadece bir bak, bir süz. Çünkü yıllardır aynı oyun oynanıyor canım neslimin üzerinde…

En çok onların canı yanıyor onlara olan oluyor. Ötekiler tepelerde anca yön veriyor başka da ne etliye ne sütlüye dokunuyorlar.

Yine halktan başka kimseye bir şey olmuyor.

Günlerdir çekilen çilelere bak, ne için?

Birileri paraları gömüyor bizde birbirimizi boğazlıyoruz. Hem de ayrışa ayrışa, birilerinin yine ekmeğine yağ süre süre.

Sahi gerçekten amaç neydi?