Sanat ne için?

Metroya binen iki genç kız, kıyafeti kadar konuşmalarıyla ciddi olduklarını gösterdiler, sanat üzerine konuşmaya başladılar. O kadar ki bazıları arklarına veya yanlarına bakanlar oldu bunlar ne diyor diye! Alışılmış değildi, az görülen bir şeydi böyle konuşan, kendince düşünen bir şeyler üreten gençleri görmek. Genelde akıllı telefonlara gömülürler, yürürken otururken kalkarken o hali korurlar, canlı çevreden kopar sanal âlemde gezerler!

Akıllı telefonları akıllıca kullananları tenzih ederim, zaten onlar işlerini görür kapatırlar.

Gençlere dönersek konuştukları konu “sanat” idi, sanat sanat için mi, sanat toplum için mi? İninceye kadar bu ince konu üzerine konuştular, karşılıklı müzakerede bulundular, ciddiyetlerini bozmadılar.

Bu arayışlarıyla bir gün bütüncül gerçeği bulacaklar, hakikatle hemhal olacakları umudundayım çünkü yola girmişler, yol yürüdükçe açılır, genişler renklenir. Basit zevke boğulmuş, beğenilmeye eğilmiş, kibre yenilmiş, hazza ve hıza esir olmuşlar yola girememiş hatta geriye gitmiştir, nasıl yolculuğa çıkarlar?

Sanatın etkileme gücü çok yüksek şüphesiz. İkinci Dünya savaşıyla ilgili ne çok film çevirdiler Yahudiler, kendilerini acındırdılar! Amerikalılar da yenildikleri Vietnam savaşında sanal kahramanlar ürettiler çevirdikleri filmlerle bütün dünyaya kültürlerini empoze ettiler, bayrakları başkanlarını şuur altında övdüler adeta hipnoza ettiler!

Amerikan rüyası devam ediyor! Bakalım ABD, Yahudileri desteklemenin sonucunu rüyadan önce fark edecek mi yoksa rüyaya devam edip tarih okyanusun derin sularında birlikte mi boğulacaklar? Her şey çok hızlı devam ediyor, balıksırtı devrilişler her an olabilir, kimse güvende değil!

Karun bir gecede gitti, Firavun bir anda kendini suların içinde buldu. Bu hale zayıflıklarından gelmedi en güçlü olduklarında yakalandılar.

Sanatçılar Gazze’yi görüyor olmalılar, vicdanı olanlar tepkilerini gösterdiler, başlangıç olarak iyi ama yetmez! Şairler şiirleriyle, öykücüler öyküleriyle, romancılar romanlarıyla, sinemacılar filmleriyle yapılan zulmü dile getirmeli, gönüllere işlemeli zalimleri teşhir etmeli zulmü kötülemeli. Sanatçı olmak büyük sorumluluk zira.

Kudüs’e barış gelirse dünyaya da barış gelir!

Sanat ne için? Sanat “Sanii” bulmak için, hakikate ermek için. Hakikate eren zulüm etmez adaletten şaşmaz, zulme geçit vermez, zalime diklenir.

Çiçeğin yıldızın söylediği İlahi nağmeyi duyan, gören akıl eden şefkat şiarıyla yeryüzünü gülistana çevirmeye çalışır.

O gençleri dinlemek sohbetlerini katılmak isterdim, böyle hayalen bir nebze olsun sohbet etmiş olduk. Umarım ileriki konuşmalarında Gazze’yi Kudüs’ü ve zulüm gören bütün mekânları hatırlamış çare olarak ne yapabilirimi düşünmüşler, sanat penceresinden konuyu irdelemişlerdir.