Her şeyin karşılığı

Terörsüz Türkiye hep umudumuz, umutlar bir gün gerçekleşir, umut onun için vardır!

“Yaşamak için çok öldük.” Ölüm ve hayat, varlıkla yokluk arasında ince bir çizgi; ölüm ve hayat hakikatini bilen çizgi üstü gerçekliği görür, ikisinin de aynı kapıya, hakikate çıktığını fark eder.

Hakikatle aramız iyi ise içteki terör etkisiz hale getirilmiştir, dışarıdakini dizginlemek kolaydır artık. Dünya karşısına dikilse neyi vekil edinileceği, neye dayanılacağı iyi bilindiğinden çözüm hep vardır, çıkış kapısı hep açıktır!

Seksen öncesi terör, son otuz yılda yaşadığımız terör; evvelinde iki yüzyıldır zihinlerde yaşanan, yaşatılan terör, terör devletlerin teröristleşmiş devletlerin dünyada estirdiği terör…

Sulh ve adalet nasıl gelecekte insanlar huzur bulacak, dünya saadet diyarı olacak!

Teröristbaşı devletin, devletlerin Orta Doğu’daki maşasının Gazze’de yaptıklarına bakın. Dünyanın nereye gittiğini görürsünüz, görürüz! Para putunun sahibi, silah üreticisi; kanla beslenir, ateşle büyür, fitne ile semirir!

Akıllı olan oyunu görür, kalbi olan ferasetle bakar, basiretle görür; ayartılara kanmaz, ucuz zevke satılmaz, koltuğa kendini kurban etmez, dünyayı ayaklar altına alır. Aziz olur düşman zilletine girmez.

Zelil olmak düşman adetlerini benzemekle olur. Silkinmek ve kendine gelmek; ben neyim, nereden geldim nereye gidiyorum, medeniyet aidiyetim, varlık köklerim nedir diye düşünür araştırır, halini kontrol eder, akışını düzenler, arınma yoluna gider, bu yolda ilerler, ilerlerken yarenler oluşturur…

Düşmanı iyi belleyip onu “nasıl yenerim, nasıl tesirsiz hale getiririm, nasıl yok ederim” diye düşünmek, düşünceyi fiile dönüştürmek ve gerçekleştirmek; İçteki putları devirmeden geçer, İbrahim olma imtihanlarını geçmeden geçer…

“Terörsüz dünyaya” giden yol da bu yoldur.

Bakın ABD Başkanı Orta Doğu ülkelerinden adeta haraç topladı, bu terör değil mi? Put üreticisine esir olan nasıl haraç verir görüntüsü değil mi? Bugün bunu isteyen yarın daha fazlasını ister. “Tek dişi kalmış canavara” sevenin sonu ne olacağı belli…

Hırs esiri doyar mı, onu doyuracak nedir? Topraktan yaratılan bir gün toprağa düşer. Ne kadar hırslı olursa olsun, ne kadar çok şeyi olursa olsun, hatta dünya onun olsun sonuç değişmez.

Her gün Gazze’de nice çocuk toprağa düşüyor görünüyorsa da ruhları gökler ötesine yükseliyor, cennete kanatlanıyor… Çocuk katilleri ve destekçileri göreceği şeyi gördüklerinde gözleri yerinden oynayacak, artık çok geç!

Her şeyin bir karşılığı var vesselam.