Sen ne yaptın?

Mutlu sabahlar, mutlu günler, mutlu bayramlar…

Bu hafta da dünya telaşımızı bir kenara bırakıp bayram sevincimizi yaşayalım hep birlikte. Malumunuz çifte bayram haftasındayız. Daha önce de birçok defa çocuklarda milli kültür aşılanmasından söz ettim. Yine birçok kez bayramları tek tek yazdım. Milletler kültürlerinden kolay kolay vazgeçemezler. Ah şu unutkanlık olmasa… Sizlere çifte bayram gölgesinde unutmuş olduğumuz bir bayramdan söz etmek istiyorum, ‘’Nardugan Bayramı’’. Orta Asya’da dönence bayramı olarak kutlanan bu bayram hâlihazırda bizler tarafından unutulmuş durumda. Bir akçam ağacı altında kutlanan bayramda ağaç kesilmeden rengârenk süslenir. Akçam ağacı kışında yapraklarını dökmediği için bir nevi ağaç ödüllendirilir. Günlerin uzamaya başlamış olması kutlanır. Bir parantez açmalıyım çam ağacı süslemeye özenenler bizler değiliz.

Gelelim bu örneği neden verdiğime; bahsettiğim bayramı birçoğumuz bilmiyor belki bir kısmımız da yalnızca isim olarak duydu. Ancak geçmişimize baktığımızda uzun yıllar kutlanan bir bayram hatta hala bazı Türk coğrafyalarında kutlanmaya devam
ediliyor. Yanılmıyorsam bizim ülkelimizde de belli başlı yerlerde kutlanıyor ancak haberimiz yok. Günümüzden ileri gittiğimizde bugün kutladığımız bayramlarda önemi yitirip unutulmaya yüz tuttuğunda gelecek nesil bizleri tozlu kitap sayfalarından öğrenmek zorunda kalacak eğer hala öğrenmek istiyorlarsa ya da merak ediyorlarsa.

Merak duygusu ancak bilgi varsa taze kalır. Bir konu hakkında hiçbir fikrim yoksa onu merak da etmem. Tozlu kitap sayfalarına gömülmeden ya da dur durak bilmeyen bilişim çağının arasına
sıkışmadan kültürü geleceğe taşımak gibi bir kaygı gütmeliyiz. Bu kaygı bilgi ile birlikte gelmeli. Neyi neden yaptığını bilmeyen kimseler bir süre sonra yaptığı eylemi anlamsız bulacaktır. Yaptığımız işi neden yaptığımızı bilmek onu anlamlı kılar.

Buraya da bir örnek iliştirmek isterim. Geçtiğimiz günlerde okumuştum. Ülkemize gelen turistlerin birçoğunun ilgisini küçüklü büyüklü birçok dükkânda asılı olan Türk bayrakları çekmiş. İnsan gururlanmıyor değil açıkçası. Haklıyız, gururlanırız ancak gururlanmak için biz ne yaptık? Onu da sorgulamak gerekir. Neden astık? Cevabımız hazır. Peki, onun için ne yaptık? Ne demek, ne yaptık? Burada başlanır; İstanbul’un fethinden, Çanakkale cephelerine kadar. Hayır, onu sormuyorum. Sen ne yaptın?

Şimdilik bizim görevimiz daha kolay aslında sadece yaşamak, yaşatmak ve aktarmak…