Gel oyna benimle

Çocuklarımıza ulaşabilmek istiyoruz, yanlış gördüğümüz davranışını değiştirmek istiyoruz ya da yeni bir davranış biçimi kazandırmak istiyoruz. Disiplin altına alarak deniyoruz, sonuçlar oldukça kazançsız oluyor.

ULAŞMAK...

Çocuğun neyi, neden yaptığını anlayabilmek merkezidir. Anlarsak davranış değişikliğinde kazançlı çıkarız. Anlamak ise en iyi oyun ile gerçekleşecektir. Biz yetişkinler içimizdeki sevgiyi, stresi, öfkeyi, heyecanı kelimelerle ifade edebiliyorken, çocuklar içlerindeki duyguları oyun ile ifade edebilirler. Ailede disiplin, travma, korku, kardeş kıskançlığı, ayrılık kaygısı vb. pek çok konuya yardımcıdır oyun. Oyun ile gelen kahkahalar, oyunla gelen ilişki ve iletişim çocuklara pek çok da beceri kazandırmaktadır. Oyun çocukları geleceğin iş ve ev hayatına hazırlar,duygusal regülasyon,duygusal zeka ,sosyalleşme becerilerini geliştirir.

ANNE, BABA benimle oynar mısın? Ne sıklıkla duyuyoruz? Çocuklar ebeveynleriyle oyun oynamaya bayılırlar. Çünkü çocuk oyun aracılığıyla ailesiyle bağ kurma ihtiyacını karşılar ve sevildiğini tekrar hisseder.

Oyun oynarken nelere dikkat edelim?

*Oyunda öğretmeye çalışmayın, düzeltme yapmayın. Çünkü oyunun amacı çocuğun duygularını fark etmesine yardımcı olmaktır. Çocuk renklerine göre doğru dizmemiştir belki. Ama öğretici gibi müdahale etmeyelim.

*Çocuğunuz ağlarken oyun oynamaya çalışmayın. Ağlamak da stres sağaltan bir durumdur. Ağlarlarken dikkatini dağıtmak yerine sabırla sakinleşmesini beklemek,sakince sarılmak çocuk için rahatlatıcı olacaktır.

*Oyun oynamak istemediğinizde söylemekten kaçınmayın. Bazen en sabırlı anne-babanın bile oyun oynamak için motivasyonu olmayabilir. Her zaman oyun oynamaya uygun olamayacağınızı anlayabilirler. Sonra diyerek söz verirseniz sözünüzü tutun.

*Kahkahalar varsa doğru yoldasınızdır. Çünkü kahkaha duygusal bir güvencedir. Kahkaha atan çocuk gerginliğini boşaltacaktır. Korkuyu, hüsranı, öfkeyi sağaltır.

*Önemli travmalar yaşamış çocuklar için profesyonel yardım almayı ihmal etmeyin!