Susuzluk kapıda

Bu bir uyarı değil, gerçeğin ta kendisi.

Kuraklık artık mevsimsel bir kriz değil; kalıcı bir tehdit.

Barajlardaki doluluk oranı, Türkiye'nin pek çok bölgesinde kritik seviyenin altına düştü. Bazı şehirlerde su kesintileri başladı bile. Ama biz hâlâ farkında değiliz.

İklim değişikliği, yanlış tarım politikaları, bilinçsiz su tüketimi... Hepsi birleşti ve sonuç ortada: Su tükeniyor.

Ama asıl sorun şu: Sanki kimsenin umurunda değil.

Çim sulamaya devam ediyoruz. Musluğu açık bırakıyoruz. Hâlâ arıtma sistemlerine, gri su kullanımına yatırım yapmıyoruz.

Ve en kötüsü, sanki bu kriz bir başkasının sorunuymuş gibi davranıyoruz.

Bugün musluktan akan su, yarın akmayabilir.

Tarlada yetişen domates, bu hızla gidersek toprakta kurur kalır.

Susuzluk, sadece bir çevre sorunu değil; gıda, ekonomi, sağlık ve göç sorunlarının da tetikleyicisidir.

Harekete geçmek için daha neyi bekliyoruz?

Barajlar tamamen kuruduğunda mı?

Musluktan çamur aktığında mı?

Yoksa market raflarında içme suyu karneyle satıldığında mı?

Artık günlük hayatta kullandığımız her damlanın hesabını yapmak zorundayız.

Birey olarak yapabileceklerimiz basit ama etkili:

– Gereksiz yere su harcamamak

– Muslukları tamir ettirmek

– Az su tüketen cihazlar kullanmak

– Yağmur suyu toplama sistemlerini desteklemek

– Tarımda su tasarrufuna önem vermek

Ve elbette yerel yönetimlerden ve devletten net politikalar talep etmek zorundayız.

Çünkü bu kriz ertelenemez.

Unutma: Susuzluk kapıyı çalmadı, çoktan içeri girdi.

Şimdi değilse, ne zaman?