Sigorta sektörü gençleri kaybediyor!

Sigorta sektörü, uzun zamandır görmezden gelinen ama her geçen yıl büyüyerek karşımıza çıkan bir sorunla mücadele ediyor: Gençleri sektöre çekememek. Üstelik bu, yalnızca bugünün değil, yarının da kaderini belirleyecek kritik bir mesele. Üniversite sıralarında sigortacılıkla ilgili heyecan uyandıracak tek bir çalışma yapılmazken, sektörün geleceğine dair iyimser konuşmak artık lüks hâline geliyor.

Bugün birçok öğrenci sigorta sektörünü ya hiç duymuyor ya da yanlış tanıyor. Çoğunun zihninde sigortacılık; sıkıcı evrak işleri, kapı kapı satış veya tamamen "zorunlu poliçeler"le sınırlanmış bir alan gibi duruyor. Teknoloji, analitik düşünme, risk yönetimi, finansal beceriler, inovasyon gibi modern sigortacılığın doğasını yansıtan taraflar ise gençlerin radarına bile girmiyor. Çünkü onlara bunları gösterecek güçlü bir iletişim çalışması yapılmıyor.

Sektör, kendi içindeki bilgi birikimi ve fırsat zenginliğine rağmen gençlere ulaşmakta neden bu kadar zayıf kalıyor? Bunun tek sebebi yok:
Üniversitelerde sigortacılık kulüpleri yok denecek kadar az, dersler teoride sıkışmış durumda, iş dünyası–eğitim iş birliği son derece kopuk. Sektöre dair stajlar ise çoğu zaman bir üretim deneyimi yerine masa başında çay-kahve arasında geçen bir haftaya dönüşüyor. Gençlerin "sigortacılık geleceğin mesleği" demesini nasıl bekleyebiliriz?

Üstelik sigorta sektörü, Türkiye ekonomisinin görünmeyen ama en kritik yapı taşlarından biri. Risk yönetimi olmadan sağlıklı bir ekonomi olmaz; hasar süreçleri yönetilmeden toplumsal güven inşa edilemez. Tam da bu yüzden sektörün gençleri kendine çekememesi yalnızca bir insan kaynağı sorunu değil, gelecek güvenliği sorunudur.

Artık gerçeği tüm açıklığıyla kabul etmeliyiz:
Sigorta sektörünün öğrenci bekleyecek hâli yok. Sektör, üniversitelere giden yolu kesen bariyerleri kaldırmadığı sürece bu tablo değişmeyecek. Bunun için acil ve kapsamlı bir program şart. Yalnızca birkaç seminerden ibaret olmayan, bütüncül bir yaklaşım gerekli:

Dijital sigortacılık, yapay zekâ, büyük veri ve risk analizi üzerine uygulamalı eğitimler,

Gerçek saha stajları,

Öğrencilerin proje üretebileceği sektörel atölyeler,

Mentor-öğrenci eşleştirmeleri,

Kampüslerde etkin tanıtım faaliyetleri,

Ulusal çapta "Genç Sigortacılar Gelişim Programı" gibi bir model.

Bugün bu adımlar atılmazsa, yarın nitelikli uzman açığı sigorta sisteminin omurgasını zayıflatacak. Gençlerin ilgisini suçlamak kolay; asıl özelleştirmeyi sektör yapmalı. Çünkü gençler ilgi duymuyorsa, sektör onlara doğru bir hikâye anlatamıyordur.

Sonuç açık:
Sigorta sektörü gençleri kaybediyor. Ama hâlâ zaman var.
Doğru bir vizyon, güçlü bir iletişim ve gençlere dokunan somut projelerle bu gidişatı tersine çevirmek mümkün. Soru şu:
Kim ilk adımı atacak?