Babalar Günü: Sessiz kahramanlara bir teşekkür!

Her yıl haziran ayının ikinci haftası, hayatımızdaki en sessiz ama en güçlü varlıkları hatırladığımız, duyguların derinleştiği özel bir gün: Babalar Günü.

Babalar çoğu zaman kelimelerle değil, davranışlarıyla sever. Ellerinden tutarak, sırtımızı sıvazlayarak, bir bakışıyla bizi koruyarak... Onların sevgisi yüksek sesle değil, güven duygusuyla ifade edilir. Herkesin dilinde anne sevgisi daha çok yer bulur ama babaların sevgisi derindir, ağırdır ve çoğu zaman kıymeti geç fark edilir.

Çocuklukta belki en çok onun omzunda güvende hissederiz kendimizi. Gençlikte fikirlerine karşı çıkarken bile aslında onun gibi biri olmak isteriz. Yetişkinlikte, bir gün ona benzediğimizi fark ettiğimizde ise zaman çoktan geçmiştir. Belki saçına aklar düşmüştür, belki dizleri artık eskisi kadar güçlü değildir. Ama o hâlâ bizim için dağ gibidir.

Babalar sadece evin geçimini sağlayan kişi değil, aynı zamanda değerlerin, ahlakın, sabrın ve sessiz fedakârlığın temsilcisidir. Bize dürüstlüğü, mücadeleyi, dik durmayı ve gerektiğinde sessizce ağlamayı öğretirler.

Ne yazık ki bazılarımız için bu gün buruk geçer. Babasını kaybedenler, uzaklarda olanlar, görüşemeyenler... Ama onların varlığı, anılarda, öğütlerde ve yüreklerde yaşamaya devam eder.

Bu Babalar Günü'nde sadece hediye almakla yetinmeyelim. Onlara bir “teşekkür ederim baba” demeyi unutmayalım. Belki de en çok ihtiyaçları olan şey, yıllardır içlerinde tuttukları duygulara bir karşılık, bir tebessüm, bir sarılıştır.

Çünkü babalar da insan... Onlar da sevilmek, görülmek, anlaşılmak ister.

Tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun.

Hayatta olanlara sağlık, huzur; ebediyete uğurladıklarımıza rahmet ve minnetle…