Öncelikli ihtiyacımız

Gözler Gazze’de gönüller mahzun; dünya İsrail’in yediği tokatı konuşuyor. Yere göğe sığdırılamayan Siyonist devlet ummadık bir şamar yedi üç günde kendini gelemedi! Yaptığı hep aynı; silahsız insanlara bomba yağdırmak, uzaktan füze göndermek.

Ölenler kadınmış çocukmuş umurlarında değil; kendi çocukları ölünce adeta kuduruyorlar, sanki sadece onlar insan! Psikolojik duvar aşıldı; basit usulle koca! İsrail devletin içine sızıldı; maske düştü acziyet ortaya çıktı!

Bundan sonraki süreçte ne olur bilinmez fakat inişe geçtikleri ortada, zaten kendi içlerindeki dindar-seküler çatışması onları yeyip bitirecek. Koca müttefik ABD bakalım o zaman ne yapacak; savaş gemisi göndermek çare olacak mı?

Tarih sabitlik yazmıyor, zaman akıcı ve devingen. Firavun yıkılmazdı, devrilmezdi, yan bakılmazdı, güçlü idi; en güçlü anında sulara gark oldu hem de ordusu ile beraber, mazlumlar selamet sahiline çıktı, o zamanın mazlumları İsrail oğulları idi.

Şimdi o zalimlik elbisesini İsrail oğulları giyiyor, akıbet Firavun akıtebinden başka bir şey olmayacak; tekerrür eden tarih aynı hakikati söylüyor, duyana görene düşünene!

İlla suda boğulmak olacak bir şey yok; bakarsınız ikinci şok tokatla yer yeksen olurlar, Kudret Sahibi Kâinatın Yaratıcısı bilir.

Önemli olan ibremiz nerede, ne haldeyiz, gerçekten mazlumların yanında mıyız, yoksa dilde sloganik mi taraftarlığımız? Yahudileşme içine girmiş olmayalım; dünya hayatını taparcasına sarılmak, kibre bürünmek, zevk girdabına dalmak, mazlumu unutmak, fakiri fukarayı görmezlikten gelmek, adaleti hatırlamamak, hakikati unutmak… Günde beş vakit gökler ötesinden gelen çağrıyı unutmak!

İçimizde bir Gazze var yanıyor, onu yakan da diğer bir yanımız! Musa ateşe su götürüyor, Firavun ateşi körüklüyor. Her birimizin içinde böyle bir çatışma, böyle bir savaş var! Sonra sokaklarımız, şehirlerimiz, ülkemiz dünya bu savaşı yaşıyor!

Dünya savaşı çıkar mı? İçimizde dünya savaşı hep var zaten; Ebedi daimi bir dünyayı kazanmak veya kaybetmek savaşı! Çelik çomak oyunu kabilinden basit şeylerle avunmak, bir damla zevkte boğulmak, mazluma yardım etmemek, masumiyet gücünü yitirmek kertesine gelmişsek savaşı kaybediyoruzdur aman dikkat!

Kendimize bir şamar atsak yeridir ve gereğidir, yapamıyorsak Gazze’miz yanar, gazayı kaybederiz. İsrail’in yediği tokattan gördük ki teknoloji silah bir yere kadar asıl olan “İnanıyorsanız üstünsünüz” hakikati ve gücü. İhtiyacımız önce o hakikati iliklerimize kadar hissetmek, dem ve damarlarımızda yaşatmak sonra içimizdeki Firavunu meydan okumak sonra da dünya firavununa. Bakarsınız gönlümüzde ettiğimiz dualar Arşa ulaşır da mazlumlar felaha erer, zalimler kahrolur.