Ne bekliyor, beklenen ne?

Beklemek mutluluğu mu kavuşmak mutluluğu mu daha çok mutlu eder? Beklediğin şeye göre değişse de kavuşma için yapılan gayret, yaşanılan cile, dökülen ter, sonunda hak edişi görmek; evet kavuşmaktan daha çok mutlu eder, ileride bu hal hatırlanır "neydi o günler" denir.

Gerçekte umut ayakta tutar, yürütür, koşturtur! Yoksa kim yerinden kıpırdar da hareket eder, bir şeyler yapma gayretine girer, bir uğraşı içinde olur! Hele bir de hayal atına biniversin dünyayı bile kurtarır, olmadı "Durdurun dünyayı inecek var" der ya da "Batsın bu dünya" der, "Eşkıya dünya" der...

Şu an dünya eşkiyaların elinde, bir gün duracak, gün olacak batacak! Kimseye yar olmayan bu dünya eşkiyalara mı yar olacak, kime vefalı olmuş ki, kim dünyadan ayrılmam demiş de ayrılmamış!

Çok mala sahip olmak, dünyanın bütününe hakim olmak ebediyete eriştirmediği gibi mutlu da etmemiş; hangi zalim hangi zalimler topluluğu mutlu olmuş, ab-ı hayat suyunu içmiş!

Lokman Hekim bulmuş mu ki?

Dünya hem kendi etrafında dönüyor, hem gidiyor; beklemek durmak değil, gayret ve hareket, hareket yoksa hayat da yok, zaman da mekan da!

Ne diyordu şarkıda "Beklemeye tahammülün var umudum olsun yeter" O umut bekletir , azim verir, sebat verir, bir şeyler yapma cehdinde tutar!

Gazze'yi Doğu Türkistan'ı bu hale getirenlere ne bekliyor; bunu görecek hissedecek düşünecek gözleri, gönülleri,akılları olsa böyle yaparlar, zulme tenezzül eder,mazlumu ezer,dünyayı talan ederler miydi?

Yarın bizi bekleyen bu gün yaptıklarımız, bu günkü halimiz dünde yaptıklarımızın yansıması! Uzaylılar kirletmedi suyu,havayı,toprağı;bunun faturasını onla ödemeyecek,bu durum onlara yansımyacak!

Dünyanın kendisi bekleme salonu; sonrası ebedi saadet veya şekavet... Bu salonda bunun ders ve talimini görmek için varız; bunu unutan, dersini çalışmayan, boş ve lüzumsuz şeylerle ömrünü heder eden, hayatını tüketene bekleyen şey belli...

Geri dönüşü, tekrarı yok, telafisi yok!

Otobüs durağında bekleyenin gözü gelecek otobüstedir, dikkati o yöndedir, başka şeylerle meşgul olsa da yoğun değildir,olamaz da!Hoş kimileri otobüse binerken bile elindeki telefona bakıyor yol boyunca elinden düşürmüyor,nereye gittiğinin ne kadar farkındadır,neyi beklediğinin onu neyin beklediğinin de!

An da yoktur,varlığı sanaldır,yarın da nasıl var olacaktır?

Sorusu yoktur ki cevap arasın, ne beklemeyi bilir ne de neyin beklediğinden haberdardır,sorsan bütün dünyadan haberi vardır!Uyutulmuş,uyuşturulmuş,ayartılmış,sanallaştırılmış;mutlu olduğunu zanneder,kimsenin de uyandırmamasını ister;dünyayı işgal etmiş eşkıyaların istediği insan tipi de bu dur vesselam.