Fısıltıları duymak

Farkında mıyız baharı yaşıyoruz, elimizden gitmek üzere; hamdolsun yaşayışımıza, hamdolsun yağmuru rahmet diye gönderene, düşünmeyi verene, hissetmeyi bahşedene, duymayı, görmeyi ihsan edene, yemeyi, içmeyi lütfedene…

Günde kaç defa bunu hatırlıyor da hamdı tekrarlıyor, şükrü tazeliyoruz!

Yapan, verilen nimetlerin farkındadır ve mutludur; farkında olmayan ise gözü hırsla doludur ve mutsuzdur. Acınır mı böylesine? Şükür yoksa huzur ne gezer, şikâyet şikâyet bir ömür heba, vah esefa…

Ekmek var, su var, ezan okunuyor, bayrak dalgalanıyor…

Bunları algılayan zihin, hisseden kalp, akleden akıl var… Mutsuzlar üzülsün, şükürsüzler süzülsün.

Daha fazla mı istiyorsun? Daha fazla çalış, daha fazla kanaat et, daha fazla iktisat et, daha fazla şükret; bak ne olur, dünya ayaklarının altında eğilir, hizmet eder, sen ona koşmazsın, o sana koşar!

Yağmuru seyretmek, şıpırtıları dinlemek, toprağın kokusunu duymak ve yürümek yeşillikler arasında, gücün varsa koşmak, koşabildiğin kadar koşmak… Dağları, denizleri aşmak, yıldızlara çıkmak…

Hayal tahtında gerçekliği görmek, tahtadan atlara değil, hakikat Burak’ına binmek; insan olmak, halife olmak ne büyük nimet ve o kadar da ağır sorumluluk!
Yükün altında ezilmek, ezikliği hissetmek; insan aciz, insan zayıf, insan nankör, insan zalim, insan cahil!

Bakın, zalimler Gazze’de ne yapıyor; insanın, insanlığın sükûtu, kör kuyularda yok oluşu, emanete hıyanet edişi…
Hıyanet edenler cezasını bulur.

Gazze’ye bahar gelir mi?

İçimizde baharı diri tutarsak gelir; ölüden diri çıkışı gibi gelir, geceden gündüz gelişi gibi gelir, illa ümit, illa gayret…

Bütün karanlıkları aydınlatan ışık: iman en büyük nimet, en büyük şükür ve hamd ona. O yoksa hep gece, hep karanlık, hep kış, hep soğuk, hep ateş, hep yalnızlık, hep hapis, hep habislik…

Baharda imanı tazelemek, her günde ve her anda yenilemek, yenilenmek, kuvvetlendirmek; meydan okuyucu güç verir, karanlıkları izale eder, çiçekleri çiğnetmez, yıldızları adımlatır; derecesine göre, kıvamına göre, kuvvetine göre. Elden gitmeden baharın ve neharın kıymetini bilene ne mutlu; gençliğini imanla tazeleyene, ihtiyarlığını imanla diriltene, ölümü imanla öldürene ne mutlu…

İman eden emindedir, emindir, emin edilir; baharın fısıltılarını duyabiliyorsak bunu fark ederiz vesselam.