Bayram tatili...

Yine bir bayram sevicinin arefesindeyiz.

Kurban Bayramı'nı kutlamamıza sayılı gün kaldı.

Hanelerden et kokularının süzüleceği, yardımlaşma olgusunun zirve yapacağı 4 gün yaşayacağız.

Diğer taraftan...

Her bayram dönemi olduğu gibi otoyollardaki tatil trafiği haberleri düşmeye başladı.

9 günlük bayram tatili, pek çok insan için yaz ayının keyfini çıkarma fırsatı olarak görüldü.

Yapılan açıklamaya göre; bu dönemde yurtiçi turizm hareketinin 2 milyon kişiyi aşması bekleniyor.

Evet...

İnsanlar stresli yaşamlarından tatil yaparak bir kaç gün uzaklaşabilir.

Ayrıca turizm sektörüne de şüphesiz bayram tatilleri can suyu oluyor.

Ama bu mübarek günleri, şehir dışında geçirenlerin sayısının her geçen gün artması beni biraz ürkütüyor.

Bayramlar bizim için hasretlerin sona erdiği, akrabaların kaynaştığı, eşin dostun bir arada olduğu zamanlardır.

Bu uhrevi hava bizi biz yapan değerlerdendir.

Bayram sürecini tatilde geçirmek ise malum reklamlarda olduğu gibi 'telefonla bayramlaşma' burukluğunu beraberinde getiriyor.

Oysaki...

Her çalışanın en az 2 hafta yıllık izin hakkı var.

Bu izinlerle pekala uzun ve keyifli bir tatil yapılabilir.

Bayramları dolu dolu yaşamak hem bizi manevi yönden geliştirir, hem de gelecek nesillere bu kültürün aşılanmasını sağlar.

Her bayram tatil yoluna düşen ailenin çocuğu da mutlaka ileride gördüğünü yapacaktır.

Kurban da zaten marketten taksitle satın alınıp, paketleniyor...

Ohh her şey yolunda!

Ama gözden kaçan çok önemli değer yargıları ve koca bir inanç kültürümüz var.

Bizi biz yapan değerlerden uzaklaşırsak, kalabalıklar arasında yalnızlık hisseden bireylere dönüşürüz.

Ayrıca...

Bayram günlerini tatil olarak görenlere büyüklerinden kulak çınlatan bir selam olduğunu da belirtmek isterim.

Benden söylemesi...