Formasa’nın ayak sesleri

Çin ana karasına yaklaşık 200 km mesafede bulunan ve eskiden cephanelik olarak kullanılan ve yengeç dönencesi üzerindekibir toprak parçasıdırTayvan.

400 km uzunluğu ve 150 km genişliğinin yanında dünyanın en çok silahlanan ülkesi olarakda dikkat çeker yüz ölçümüne muhalefet edercesine.

Tayvan adası ile Çin arasında yer alan Tayvan geçidi güneyden Kore yarım adası ve Japonya’ya giden en kısa deniz yolu olması ile ünlüdür.

20.yüzyılın ortalarına doğru Çin devleti Tayvan’da yönetimi ele geçirerek kontrolü altına aldı. Bugün bu etki devam etse de; Çin’in maddi gücü Tayvan’ı kendisine köle etmiş, üretim sanayiinin en gelişmiş ülkesini kendi dümen suyuna çekmeyi başarmıştır.

Çin gemisinde bir sohbet esnasında Tayvanlı bir arkadaşım “Aslında biliyor musun gerçek Çin bizim ülkemiz. Sizin Çin diye bildiğiniz ülke Çin değil” demişti. Çok tuhaf gelmişti.

Fakat yine de fazlaca tanıyanı olmayan bir ülke konumundan çıkabilmiş değildir. Kendilerini bağımsız olarak tanımlasalar da; Çin aynı kanaatte değildir. Hatta ve hatta Tayvan’ın gerçek bağımsızlığını savaş nedeni olarak kabul eder. Fakat işgal etme yetisini kullanamaz. Çünkü Tayvan denilen bu küçük ada yıllardır İran’ın uğraştığı nükleer silaha çeyrek asırdır sahiptir. Ayrıca Tayvan Boğazının iki yakasında birbirine çevrili roketler olduğu en bilinen realitelerdendir.

Ekonomik olarak ta çok etkileyici ve özgün olan Tayvan; 70 sene önce fukara bir tarım devletiyken bugün ileri teknolojiyi ihraç eden bir konuma ulaşmıştır. Bunu da topraktan çıkan petrolü satarak değil; bilime ve teknolojiye ayrılan fonlar sayesinde gerçekleştirmiştir.

Çin’in günümüzdeki kalkınmasında Hong Kong’un finansal rolü kadar Tayvan’ın da teknolojik desteğini kimse inkâr edemez. Ülkede o kadar çok elektronik şirketi bulunur ki neredeyse dünyada ki ana kartların çoğu Made in Taiwan menşeilidir. 

Hatta ana kara Çin’de de önemli ölçüde Tayvan sermayesinin olduğu görülür.

Tayvan’ın eski adı Formosa Cumhuriyeti’dir. Bu devleti Çin’in komünist kimliğe bürünmesinden kaçanların bir adaya sığınarak kurdukları bir devlet olarak hatırlayabiliriz.

Sosyal yaşamlarına da değinecek olursak yemek yeme şekilleri bizlere oldukça terstir. Bütün yemekler tüketildikten sonra çorbayı içmeleri Türklerle asla bağdaşmayacak bir özellik olarak abesle iştigal eder.

Güneşin doğudan doğmasının üstünlüğünü yaşamaya artık ramak kaldı. Japonya, Çin, Kuzey Kore derken şimdi de Tayvan prangalarını kırma telaşında.

Uzakdoğu coğrafyası kendi içinde bir denge kurabilirse Çin liderliğinde bu adımlarını tamamlar.

Kâhin değilim ama Müştak Baba’nın öngörülerine sonsuz saygım var.

Emanet edilen medeniyet şimdi doğduğu topraklara daha bir yakışacak.