"Sinelerdeki kalpler körelmesin"

Bir insanın en mahrem bölgelerinden birinin KALP olduğu gelir mi aklımıza...

Gerek madde gerek mana alemi olan, tüm gizli ve aşikar duyguların merkezidir kalp.

Bilindiği üzere insan hem iyiliğe hem de kötülüğe kabiliyetli bir varlık olarak yaratılmıştır. Ne var ki o, bu iki zıt davranış arasında şaşkın ve perişan bırakılmamış, kendisine akıl gibi temyiz edici bir kuvvet ve bu kuvveti kullanmak için kalp gibi çok önemli bir nimet verilmiştir. Ayet ve hadislerde de insanın hem maddî hem de manevi yönü bulunan bir varlık olduğu belirtilmiştir.

Hani sevgili Peygamberimizinde buyurduğu gibi;

"İnsanda bir organ vardır. Eğer o sağlıklı ise bütün vücut sağlıklı olur; eğer o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir."(Buhârî, Îmân, 39; Müslim, Müsâkât, 107.)

Bizim insan vasfı ile en mükemmel surette yaratılmış varlık olarak, koruyup kollamakta en hassas davrandığımız bölgemiz kalp olsaydı tasavvuf kelimesi her yaratılmış insanda kesinlikle gözle görülür ve kalple hissedilir olurdu diye düşünmemek mümkün değil...

Sözünü ettiğimiz kalp, ruhumuzun terbiyecisi olan, nurdan bir mücevherdir.

İnsanın huzuru, dünya ve ahiret mutluluğu için aranan çözümler "KALB-İ HAKİKİ'yi" huzura ve sekinete kavuşturmadan mümkün olur mu? Artık maddi hastalıklarımız için doktora gittiğimizde bile bunları ruhi ve kalbi hastalıklara bağlıyor hekimlerimiz değil mi? Her hastalığın altında yatan bir psikolojik yani ruhii bir sıkıntı var.

Kalp nasıl ki eğer sıkıntı ve kederle dolu olunca vücudumuzdaki diğer organlarımızda etkileniyor ve hastalanıyorsa, bir o kadar da boş olan kalbin hastalıklarından korkmak ve sakınmak lazım.

Kalbin daha küçücük bir filizken içine maneviyat besini almaya başlaması, yaratan, halk eden Rabbbinin sevgisi ile sulanmaya başlaması şarttır. Yoksa bizim o daha küçük kafasını karıştırmaması lazım diye kıyamadığımız dünya nimetlerimizi, o boşluk esir alacak ve çağın hastalıkları ve bağımlılıkları ile doldurarak besleyip büyütecektir.

Sonra korkuyorum ki, sokaklarda "okumuş ama okuduğunu anlamamış," amaçsız, duygusuz ve vefasızca dolaşan ve ne istediğini bilmeyen insanlar zümresi olacaktır.

Kalbimizi ve sorumluluğumuz altındaki kalpleri maneviyat şuuruyla besleyip büyütmek duası ile...