Nefsini terbiye eden neslini de terbiye eder...

Kainatta yaratılmışların en üstünü olarak bahsedilen insan, tertemiz bir fıtratla dünyaya gelir. Fakat dünya denilen engebeli yolda yürürken ara sıra ayağı takılır, düşer, fıtratını kirletir. Ayağa tekrar kalktığında üzerindeki tozu samimi bir tevbe ile silker ve yoluna devam eder. Fakat bu kez öğrendiği için yolun engebeli ve tehlikeli olduğunu, tedbir ile yürür yolda. Dikkatli ve daha sağlam basar yere. Yoldaşı nefisse kişinin, bu sağlam adımları farkeder ve dengesini kaybetsin diye mücadele eder durur insanla...

Nefis dünya yolumuzda bizi saptırmak ile görevli bir yoldaş..

Bize düşen bunu farkedip, nefse sürekli ikaz ve uyarılarda bulunmak. Onunla bu yolculuğu sürdürmek zorunda olduğunu bilmek...

Nefis önce Allah'ın sevdiği güzel hallerle sonra da bizim irademiz ile terbiye edilir...

Peki nesil nasıl terbiye edilir?

Nefsini terbiye edemeyen, kendinde bulunan fena halleri güzel hasletlerle değiştiremeyen, önce kendine ve iradesine hükmedemeyen biri neslini nasıl terbiye eder?

Eliyle dokunamadığını, diliyle nasıl düzeltir?

Kendinde bulunmayan güzel hasletler için neslini nasıl uyarır? Görüntüsü tesirli değil iken, sözü tesirli olur mu?

Abdulkadir Geylani hazretlerinin bal yemekten hasta olan birine 40 gün sonra tekrar gel diyerek göndermesi ve 40 gün boyunca bal yemeyi terkederek, sözünün tesirli hale geleceğini bildiğinden bizlere örnek olarak vurgulaması ne güzel örnektir...

Kendinde bulunmayan özellikleri başkasına öğretemez insan.. Öğretse de kalıcı olur mu?

Bir gün Kur-an'ı Kerim okumayı öğrenen öğrencilerimden biri, yıl sonu geldiğinde bir soru sordu. "Öğretmenim dedi, artık okul bitiyor ya, o yüzden evdeki Kur-an'ımı okula geri getireyim mi? Hayır yavrum  dedim getirme. Artık bundan sonra evde hep oradan okuyacaksın, gibi bir konuşma yaptım. Sözümü bitirdiğimde cevap gecikmedi. Bizim evde hiç kimse okumuyor ki ! "  Üzücüydü cevap. Ama öğreticiydi de. Demek ki öğrenmek o alışkanlığı kazanmak için yeterli değil... Nesli terbiye ederken öğretmekten çok örnek olmak önemli!

Devamlılık önemli...

Namaz kılmayan bir annenin evladına namaz kıl demesi, kitap okumayan birinin kitap oku demesi ne kadar tesirli olur? Örnek yoksa, öğrenmek de yok!

Kendini ne kadar düzeltirsen evladını o kadar terbiye etmişsin demektir.

Nefsini ne kadar dizginlersen, neslini o kadar eğitirsin demek ki...

Nefis terbiyesi savaştan daha zor der

Hz. Peygamber efendimiz. Tebük savaşı binbir zorluklarla bittikten sonra, "şimdi sıra büyük cihatta" diyerek nefsin cihattan çok daha büyük bir savaş olduğunu vurgulamıştı.

Nefsini sabırla terbiye eden ve neslini sağlam temeller üzerine inşa edenlerden olmak duası ile...