Mü'minin sözü bir kaba girecek kadar akıcı ve yumuşak olmalı

Mü'minin dili,  hakikatleri ve ilahi güzellikleri sergileyen bir hikmet pınarı gibi olmalı. Aktıkça gözümüzü ve gönlümüzü serinleten, içtikçe ruhumuzu ve bedenimizi doyuran tat ve lezzette, yumuşaklıkla akmalı.

Kur'an-ı Kerim, bizleri güzel ve düzgün ifadeler kullanmaya davet eder.

Söylenecek sözü en tatlı ve münasip bir dille yumuşak söylemek, hem kalbe daha fazla tesir eder, hem de başlanan bir işin devamlılığını sağlar.

Tesirli konuşmak ve karşındaki muhatabın gönlüne girebilmek, ancak böyle mümkün olsa gerek. Her türlü dini ve dünyevi işlerde sözlerini itina ile seçmeli ve bir yumuşak söz terazisinde tartmalı insan. Ağır gelecek olursa da hafifletmeli.

Evlat terbiyesinde, iş hayatında, okulda, evde, eşler arasında, ticaret hayatında, ve bir müslüman kardeşini hatası karşısında uyarırken, sözlerini iyi seçmeli.

Yumuşak ve etkili konuşup, kalıcı ve derin izler bırakmalı.

Kırılan bir bardak,  bir kez yapılmayan bir ödev, tuzu olmayan bir yemek, tamiri veya tekrarı mümkün olan bir eşya için incitmek karşındakini tamir edilemeyen bir kalp kırıklığından başka ne olur?

Hangi eğitim zorla verildiğinde sevdirir dersi öğrenciye? Hangi evlat bağırarak kaldırıldığı bir sabah namazında severek varır secdeye? Hangi eş senin kaba davranışlarını çok sevdiği için koşarak gelir eve veya evde dört gözle bekler gelmeni evine? Kim kaba saba bir esnaftan azar yemek için mal alır bir düşünsene...

Söz kurşun değildir ama acıtır ve yaralar.

Zira insan diliyle zehir saçar da,kulağından zehirlenir.

Sözünü kılıç gibi keskin söylersen yara açar muhatabının kalbinde. Yumuşak ve tatlı bir dil ise lezzet bırakır konuştuğun her kimsede.

Yumuşak bir cisim mi, yoksa katı bir madde mi girdiği kabın şeklini alır düşünsene. Sözlerini yumuşak ve akıcı kıvamda söyle ki girdiği kabın şeklini alsın. Katı söz girmez kaba bilesin. Zorla sokmak istersen şekle, ya kabı kırarsın ya da sözü.

Her sözün yumuşak olsun lakin, öğretmek istediklerin de biraz daha yumuşak ol.

Hangi öğrencinin harf ve rakam sayısı kadar kötü hatırası varsa ilim yolunda, bunları lezzetlendir yumuşak ve tatlı yollarla. Üzerine "ben anlattım, gerisi ona kalmış" gibi bir etiket yapıştırma.

Dini tebliğ etmeyi namaz kıldırmaktan ve camiide okuduğun, öğrettiğin Kur'an'dan ibaret sanma. Ardında namaz kılanlara hikmet mi aşılıyorsun yoksa zillet mi tartmayı unutma.

Evlat sahibi olmayı onun maddi ihtiyaçlarını karşılayabilen bir anne baba olmaktan ibaret sanma. Maddi ihtiyaç zehirlemez de, manevi ihtiyaç tüm bedeni sarar, etrafını da zehirler unutma.

Ticarette kandıran kişi anlık bir kazanç sağlar gibi gözükse de aslında iflas etmiştir unutma.

Hastalarına nasılsın dediğinde kendini  iyileşmiş hissettiren bir doktor ol.

Devletin memuru olmuş ama nefsine memur olamamış bir tavırla devletin dairelerinde insanları azarlama.

Gönlüne girebilmek, kalbine dokunabilmek istediğin herkese sözlerini yumuşatarak konuş.

Allahü Teala hikmetli sözlerin sahibi olan habibine dahi "sözünü yumuşak söyle" hitabında bulunmuştu.

Bize örnek olarak gönderilen efendimizin konuşması son derece tatlı ve gönül okşayıcı, kelimeleri ne fazla ne de eksikdi. Tane tane konuşur, her cümlesi, dinleyenler tarafından rahatça anlaşılırdı. Çabuk çabuk konuşarak sözlerini arka arkaya sıralamazdı. "O" insanların en hikmetli konuşanı, en özlü söz söyleyeni ve kendini en doğru şekilde ifade edeniydi. Sözlerini yumuşak bir ses tonuyla söyler, sert ve kaba olmaktan uzaktı.

Bizler de bu dünya hayatında Hz. Peygamberin ümmetiyiz diye övünürken, "O"na layık olmak gibi bir gayemiz ve hedefimiz olmalı. Sadece seviyoruz diyerek giremeyiz cennete. O'na benzemek için söylenen söz kalpten çıkıp dile gelmeli.

"Söz ancak kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz." der büyükler.

Şimdi yürüdüğümüz dünya denilen denizde, kalıcı izler bırakmak istiyorsak "rauf" (yumuşak söz söyleyen) ve "rahim" (merhametli olan) Allah'a layık bir kul olmak olmak için niyetlerimizi yumuşatma zamanı olsun duasıyla...