Tükendik!

Bir bilinmezin içerisindeyiz...

Korona virüs tırmanışa geçti, etrafımızda her gün KOVİD'e yakalanan tanıdıklarımızın haberini alıyoruz.

Normalleşme adımının ardından tekrar sokak kısıtlamaları geri gelmeye başladı.

Hafta sonları için cumayı cumartesiye bağlayan geceden pazartesi sabahına kadar kısıtlama beklerken, insanların zaten evde olduğu saatlerde kısıtlama geldi.

Her ne kadar Bilim Kurulu üyeleri 'tam kapanma' diyerek çağrılar yapsa da, bu gibi kısıtlamaların gelip gelmeyeceği meçhul!

Kısıtlamadan söz etmişken,

Kayseri, Bursa'nın Gemlik ilçesi, Kilis ve birçok ildeki vatandaşlar belirlenen saatler dışında evlerinden çıkmadılar.

Kısıtlamayı yanlış anladılar, daha doğrusu denklemi, kısıtlama saatlerini, çözemediler.

Diğer tarafta 81 ilde kepenk kapatan dükkan sahipleri, devletten destek bekliyor.

Kime sorsan korona psikolojimizi bozdu diyor.

Peki ya sağlık çalışanları, polisler, öğretmenler ne yapsın?

En büyük destek, onlara verilmesi gerekmiyor mu?

Mesai saatlerinin üzerine çıkarak, gece gündüz dinlenmeden çalışıyorlar.

Salgının başında sağlık çalışanlarına destek için alkış yapılıyordu, ama şimdi bazı kendini bilmezler sinirlerine hakim olamayıp alkışı yumruğa dönüştürdü.

Yani anlayacağımız, toplumun dengesi kaçtı.

İlk korona vakası ve ölüm ülkemizde görüldüğünde herkes panik olmuştu. Hatta dışarıdan getirilen poşetler bile dezenfekte edilip, temizleniyordu.

Oysa şimdi tehlikenin tam göbeğindeyiz, eski hayatımızdan farkımız yok, virüs yokmuş gibi tam gaz yaşamaya devam ediyoruz.

Ediyoruz ama iş çığırından çıkarsa olanların sorumluluğunu alabilecek miyiz, bunu düşünmemiz gerekir.

Unutmadan hatırlatayım!

İş çığırından çıkmak üzere...

Aklımızı başımıza alıp, kendimizi, etrafımızdakileri frenleyelim!

Kısacası bu süreç, bu kış çok zorlu geçecek...