Kurtarılması gereken hayatlar

Yeşilay denilince akla halkı zararlı şeylerden koruması için açılan bir kuruluş geliyor.

Sadece sigara ile ilgilenmiyor.

Kumar, uyuşturucu bağımlılığı,  alkol ve tütün bağımlılığı...

Kişiler bağımlı olmakla sadece kendilerine zarar vermiyorlar.

Nice hayatlar mahvoluyor, yuvalar yıkılıyor, şahsi ve umumi mala zarar veriliyor.

Bunların içinde bir tanesi var ki bence en illetlisi; uyuşturucu...

Küçük bir çocuk düşünün 11-12 yaşlarında...

Anne babası ilgilenmemiş.

Bu olay Bursamızda, Osmangazi ilçemizde yaşanıyor, hayatlar mahvoluyor...

Bu çocuk...

Kendisine sevgi gösteren, çare bulan, avutan, unutturan birini ararken, çevresinde, tanıdık veya hiç tanımadığı biriyle tanışıp, eğriyi doğruyu daha anlamadan kendini birden kötü yolda buluyor.

Bir bağımlılık yoluna düşüyor,  müptela oluyor.

Ve bütün bunlardan ne annesinin, ne de o annesini döven baba sıfatını taşıdığını iddia eden adamın(!) haberi var.

Bunun gibi daha niceleri, hayatlarından fotoroman yazılabilen cinsten olanlar...

Türlü türlü şeyler geliyor insanın aklına.

O ziyan olan, aslında pırlanta gibi olan hayatlarda.

Biz bu tür olayları gördüğümüz zaman, 'ay yazık' diye bir ifade kullanacağımıza, onlara yardım elini uzatmalıyız ki o bataklıktan çıkabilsinler.

Umutsuzluğa düşmesinler.

O yapamaz, kurtulamaz, zaten ondan bir şey olmaz gibi düşünmeden...

Onu iyi hissettirecek doğru sözlerle tedaviye ikna etmeliyiz.                                         

Buradan ailelere sesleniyorum!

Benim çocuğum asla yapmaz, ya da sadece eşini, etrafındakileri suçlayarak "bu çocuk, kişi senin yüzünden böyle oldu" derseniz olmaz.

Çünkü bu tür olaylarda "birlikten kuvvet doğar".

Hayat bu kadar ucuz, basit olmamalı.

Unutmayalım ki o bataklığa düşenler bizim çocuklarımız, kardeşlerimiz...

El verelim, yardım edelim.

Yıkayıp paklayalım ki cevherlere dönüşsünler.