Hep zarar, hep zarar!

Türkiye'nin yararına olan her şeyden rahatsız olan bir grup var. Bunların başında ise HDP geliyor.

Meral Akşener, 2020 yılında bir televizyon kanalında yaptığı açıklamada, "İYİ Parti HDP'yi nerede konumlandırıyor?" sorusuna "PKK, terör örgütünün yanına konumlandırıyor" yanıtını veriyor.

Hatta son dönemlerde trend olan bir cümle ile HDP'ye bir tanımlama daha yapalım... Bakan Soylu'nun da dediği gibi "OH, paralar PKK'ya gitmiyor!"

HDP parti binalarına yapılan her operasyonda, ofislerde terörist Öcalan'a ait posterlerin ve öldürülen terör örgütü üyelerinin adres bilgilerinin bulunması kimin kimlerle birlikte olduğunun kanıtıdır sanırım.

Son zamanlarda yaşanan olaylar hepimizin yüreğini ağzına getiriyor. Tartışılacak konu çok. Fakat yine bu partinin eski milletvekilinin 'sokağa çıkın' çağrısı akıllara durgunluk verdi.

Dediğim gibi bu ülkenin yararına olan hiçbir şeyin yanında bulunmayan HDP, zararın olduğu her yerde bir anda görünür olabiliyor.

Kadıköy'deki olayda yolu açmaya çalışan ekiplere zorluk çıkaran HDP Milletvekili, dakikalarca bir belediye otobüsünün önünde bekledi. Bu sırada, yoldan geçen vatandaşlar milletvekillerine tepki gösterdi.

Ya Diyarbakır Anneleri... Çocuklarının dağa kaçırılmasından HDP'yi sorumlu tutuyorlar. Acılı bir baba diyor ki;" "Oğlum kaçırıldığında dönemin HDP'li yöneticileriyle görüştüm, tehdit edildim." 

Ailelerin acılarıyla yüzleşmek istemeyen HDP'liler, çareyi ya oradan hızlıca uzaklaşmakta,  ya da zafer işareti yapıp barikatların arkasına sığınmakta buldular.

Yani diyoruz ki nerede zarar orada HDP!

ÖYLE GARİP BİR DÜNYA...

TÜİK, Türkiye'nin nüfusunun 83 milyon 614 bin 363 olduğunu açıkladı.

Milyonlarca kişinin yaşadığı taşı toprağı altın olan devletimin her lambası yanan evinde ayrı bir dert var. Sorsan o insanlara, senin dert diye kafana taktığın hayat gerçekleri onun için gülünecek bir durum. Kiminin en sevdiği toprak altında, kiminin işi yok evine ekmek götüremiyor, kimi hastane odasında acı içinde kıvranıyor... Say say bitmeyecek onlarca olay, yaşantı.

Ve onca acı, keder, ölüm varken hala hayata bağlı kalmaya çalışmak...

Ne demiş Mevlana;

Sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur.

Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür. Düşman kalkar dostun olur. Öyle garip bir dünya.

Olmaz dediğin ne varsa olur.

Düşmem dersin düşersin. Şaşmam dersin şaşarsın.

En garibi de budur ya;

Öldüm der durur yine de yaşarsın...