Bırakın koşsunlar

Şimdiki çocuklar bir başka. TV'lerden midir, internetten midir bilmem ama zeka küpü gibi oldukları kesin. Sordukları sorularla bizleri şaşırtan, acaba gerçekten o mu soruyor diyerek 1-2 dakika düşündüren çocuklar bunlar.

Masallarla büyümüyor çocuklar, yemek yedirmek için elindeki oyuncakla değil telefonlarla kandırıyoruz artık.

Zamanın hızla değiştiği, geliştiği en çok çocuklardan belli...

Hani derler ya beyinleri plak gibidir, ne tür bilgi verirsen alırlar.

Hatta sen unutursun onlar hatırlatırlar...

Aynen öyle.

Şimdi malum ramazan ayındayız.

Ramazanda çocuk denince, aklıma, eskiden camilerde koşuşturan minikler geliyor.

Ve tabi hiçbir zaman unutulmayan, her daim kızmaktan geri kalmayan amcalar, teyzeler...

Canımdan çok sevdiğim rahmetli dedem, beni küçükken camiye götürürdü.

Öyle uslu bir çocuk da olmadığımdan her yerde koşardım, minbere çıkardım vs.

Kızmaktan eksik kalmayanlar ise söylenirlerdi.

Buna rağmen dedem beni götürmekten vazgeçmezdi.

O yüzden, nasıl ki çocuklar çok akıllı,  temelleri, eğitimi her zaman çok önemliyse, camilerde de çok fazla kızılmaması gerekiyor.

Çünkü küçükler camiye küserlerse bir daha gelmezler.

Ve bu da kızanların üzerine vebal olarak kalır. Hele bu zamanda; değişik değişik sapık fikirlerin gençlerin üzerine kabus gibi çöktüğünü düşünürsek...

Bırakalım da, koşsunlar...

Kızanların değil çocukların sesleri yankılansın camilerde.