ALLAH var gam yok!

Kanadı kırılmış kuş misali, insan da bazen çaresiz kalıyor.

İçten içe yanar, bağırır ama dışarıdakiler hiçbir şey duymaz.

Sadece ve sadece Allah sesine kulak verir.

Beklemediğin anda güzel kapılar açılır.

Tebessüm etmeyen yüzün, birden gülmeye başlar.

Olmaz dediğin şeyler oluverir.

"Kaldıramıyorum Allah'ım" diye ağlayıp, sızladığında,

Çıkış yolu bulamazken,

Birden yanlış gördüklerini doğru, doğru gördüklerinin de yanlış olduğunu gösterir.

Ve bir de bakmışın yalvardığın, istediğin dualar karşılık bulmuş.

Yarı yolda kaldığını hissettiğinde, bilinmeyen bir nedenden dolayı biri gelir elini tutar.

Mazlumların yakarışları yeri göğü inletirde,

Beklenmedik anda yardım geliverir.

O yüzden herkes gider, bir tek Allah kalır.

Yoktan var eder, güçsüze güç, öfkeliye ise İnşirah Suresi kadar ferahlık!

Hayatındakilerden ders alman, yaşaman gerekirse gösterir.

Yapılamaz, imkânsız diye düşündüğün şeyleri insanoğlundan istesen bile bir anda önüne sunar.

Karıncanın ayak sesini bile duyan Mevla,

Senin yakarışını mı duymayacak?

Yani umutsuz hiç yaşanır mı?

Ümitsiz, bezgin, karamsar insan var olabilir mi?

***

Müslüman olmanın en güzel yanı budur işte.

Dipsiz kuyudaysan bile küçük bir ışığın var olduğunu her zaman biliyorsun.

Elini tutan, seni karanlıktan aydınlığa çeken bir iman.

İnsanları yaptıkları işlere göre de ayırmaz.

Açtıysan ellerini, o eller hiç boş dönmez.

Yeter ki boynunu büküp, acizliğini, kulluğunun gereğini hatırla!

Hep, güzelşeylerin olacağı hissi ile...

Her zaman olduğu gibi,

Allah var gam yok!