İnsan gibi yaşamak

Temennilerle geçen ve temennilerde kalan bir 8 Mart daha geride kaldı.

Çiçek aldık,çiçek verdik,kadına şiddetin olmadığı bir dünya diledik.

Diledik ama inanmadık.

Biz kadınlar öldürülen hiçbir kadını unutmadık.

Nasıl unutabiliriz ?

Biz Özgecan'ız.

Otobüste ya da minibüste yalnız başımıza kaldığımızda gözümüz şöförde elimiz telefonda gideceğimiz yere bir an evvel varmak için sabırsızlanıyoruz. Özgecan'a yapılanların her bir anını o kısacık seyahatimizde tekrar tekrar yaşıyoruz.

Biz Aylin Sözer'iz.

Yeni tanıştığımız herkese şüpheyle bakmaya mecburuz. Kapı çaldığında az sonra hesabımızdaki paraların bir başkasına aktarılması için zorlanmayacağımızdan, evimizin ateşe verilmeyeceğinden emin değiliz. Üstelik ölümümüzden sonra sadece tanışıklığımız olan bir adam tarafından o benim sevgilimdi diye iftiraya uğrayıp sanki sevgilimiz ise evimizi ateşe vermeye daha çok hakkı varmış gibi haberler duymaktan korkuyoruz.

Biz Münevver Karabulut'uz.

Canice öldürüldüğü halde hala toplumda onun da o evde ne işi varmış diye konuşulduğunu bir an bile aklımızdan çıkarmıyoruz.

Sanki sevgilimize güvenme hakkımız yokmuşcasına, sanki sevgilimizle bir evde baş başa oturmamız dünyanın en büyük suçuymuşcasına korkarak yaşıyoruz.

Biz Ceren Kultaş'ız.

Henüz 17 yaşındayız. Acaba bir psikopat erkeğin eski sevgilisine benzediğimiz için öldürülür müyüz korkusuyla yaşıyoruz.

Biz Zeynep Şenpınar'ız.

Sevgilimiz tarafından şiddet görüp polise şikayette bulunan bir kadınız ve yine şikayetimizi geri çekecek kadar korkuyoruz ya da inanıyoruz sevgilimize bir daha yapmaz diye.

Biz adını bile bilmediğimiz yüzlerce kadınız şiddete kurban giden.

Kimimiz fiziksel, kimimiz psikolojik şiddete maruz kalıyoruz.

Feminist kelimesi hala erkekler tarafından tiksinilecek bir kelimeymiş gibi kabul ediliyor.

Kadına şiddetin hala abartıldığı düşünülüyor ve hala şiddete bahaneler üretiliyor.

8 Martlar anlamlı olsun istiyoruz.

Mesleğimize, fikirlerimize, yaşantımıza, giyimimize saygı duyulmasını çok önemsiyoruz. Bir şeylere mecbur hissetmek bize kendimizi değersiz hissettiriyor her insanda olduğu gibi. Yaptığımız yemeğin, ev işinin, çocuk bakmanın teşekküre layık olduğunu düşünüyoruz. İş bölümüne önem veriyoruz. Her insan gibi iltifat etmeyi de edilmesini de önemsiyoruz. Erkeklerin sahip olduğu haklardan daha fazlasını değil eşit hakları istiyoruz.

Biz kadınlar kadından önce insan olduğumuzu hatırlatmak istiyoruz.

Biz kadınlar her insan gibi özgürce yaşamak istiyoruz.

İnsan insana yaşadığımız güzel günler dileğiyle...