Bir camın ardından dünyaya bakmak nasıl ?

Kuşlar için hayat gökyüzündeyken kuşları kafese koyduk.

Zavallı kuşlar, kafeste yaşamaya öyle bir alıştı ki şimdi serbest bıraksak da doğada yaşama imkanları kalmadı.

Kocaman kocaman köpekleri evlere alıştırdık ve günde 2 kez onar dakika gezdirip evlere hapsettik.

Sırf kendi zevkimiz için aslanları, maymunları, filleri, zürafaları, lamaları, kaplanları, penguenleri ve ayıları hayvanat bahçesine hapsettik.

Sonra da çocuklarımıza hayvan sevgisini öğretmek için onları hayvanat bahçesine götürdük.

Maviliklere aşık yunusları su parklarının odağı yaptık.

Hatta dişlerini çektik amaç aynıydı, daha çok insan gelsin, zavallı yunuslar daha sevimli görünsün, kazara birinin elini ısırırsa insanların canı yanmasın.

Küçücük havuzlarda yunusları maskota çevirdik.

Mekanlardan biri dikkat çekmek için bahçesini flamingolarla doldurdu, flamingoların kanatlarını kesti ve flamingolar uçamadılar. Biz de o mekanlara gittik ve sahiplerini zengin ettik, kahvaltı yaparken flamingoları izledik.

Yavru kaplanla fotoğraf çekilmek için sıraya girdi ünlüler, minik kaplan hiç doğa yüzü görmedi, üstelik uyuşturucu ilaçlarla sakinleştirdiler.

Kaplanla fotoğraf çekilen her ünlüyü likeladık (sosyal medya ağzı)

Şimdi cam kenarından sokakları izliyor,markete çıkarken köpekler gibi heyecanlanıyoruz.

Sıkıldık, ne yapsak, bitsin artık şu hastalık diyoruz.

Ey insan, soruyorum sana ?

Bir camın ardından dünyaya bakmak nasıl ?