Ali Akbulut

Sorular ve cevaplar anlamsız.

Nasıl da çaresiz insan.

Nasılda kimsesiz.

Nasıl da güçsüz bir anda hayat karşısında?

Güzellikleri umut ederken acılar karşısında nasıl da savunmasız!

Kısacık bir ömre bu kadar acı nasıl sığar?

Bu kadar acıyla bir insan nasıl yaşar, anlamak imkânsız…

Yeni yıl yeni umutlar derken umutsuzluğu dibine kadar yaşamak da nesi?

2022 için alınmış bir takvimi henüz duvara bile asamamışken 2022 bizim umutlarımızı bir darağacına astı.

Ölüm gerçeğiyle yüzleşmek ne acı!

Hangi ölüm beklenir ki? Hangi ölüm erken değil ki?

Tüm sorunlar, hayatla kavgalar hepsi birdenbire mi biter?

Biter elbette.

Ölüm bir anda silkeleyiverir insanı.

Bu dünyada geçici olduğunu hatırlatır.

Bir anda her şey boş ve anlamsız gelir.

Sanki hiçbir şey eskisi gibi olmayacakmış gibi hissettirir.

En büyük gerçek ölüm iken evet yine ölüm yerle bir eder insanı.

Ah hayat, nasıl da boşsun. Nasıl da boş tüm telaşların.

Geçen hafta yazımın sonunda dün geçti, yarın meçhuldür, ömür dediğin bir gündür o da bugündür diyerek mutlu bir yıl dilemiştim, olmadı.

İçimin burukluğu beni yanıltmadı, keşke yanıltsaydı, keşke kötü rüyalar hayırlara çıksaydı.

Ölüm kapıyı sertçe çaldı. Biz açmamakta dirensek de kapı kırıldı, ölüm bizden Ali Babamızı aldı ve gitti.

Bu dünyadan güzel yürekli bir Ali Akbulut geldi, geçti.

Bizim payımıza ise acılar, anılar ve derin bir özlem kaldı…