Modern dönem anne-çocuk

Yıllar geçti, zaman değişti...

Annelik ise hep aynı.

Kabul ediyoruz ki şartlar eskiye göre daha kolay. Çamaşır makinesi, bulaşık makinesi, kurutma makinesi, evi süpüren robotlar, hazır bezler yemekler vs her şey çok kolay eskiye göre…

Peki ya çocuklar?

Yalnızlar, akranları yok, dışarıya çıkıp enerjilerini atamıyorlar...

Güvenip kimseye oynasın diye gönderemiyoruz çoğumuz.

Bu yüzden de sürekli anneye bağlı yapışık çocuklar var.

Biz öyle miydik?..

Yemek yemek için bile eve girmezdik. Sokakta büyük küçük her yaştan akranımız vardı. Oyundan çıkmamak için elimizde salçalı ekmekle gezerdik.

Çeşit çeşit oyuncaklarımız yoktu ama oyunlarımız vardı.

Aksam ezanında eve zor girer çekyatın üstünde uyuyakalırdık.

Peki ya şimdi?..

Çocuklar huysuz, mutsuz, yemiyorlar.

Şekilden şekle giriyoruz yemek yedirirken.

Çeşit çeşit oyuncakları var tek başına oynamıyorlar.

Bütün gün evdeler…

Biz modern anneler çok söyleniyoruz. Büyüklerimize göre, her fırsat da eleştiriliyoruz anneliğimizi sorgulatıyoruz maalesef…

Küçük bir çocuğun her şeyi olabilmek çok zor o işimizi kolaylaştıran teknolojik aletlerde biz anneler olmadan çalışmıyor.

Çocuğumla oyun oynarken, kalkıp çamaşır seçeyim de yıkansın dediğim çoğu an evde kıyametler kopuyor. Çoğu şeye dahil edip birlikte yapmakta buldum çözümü...

Tabi sürenin uzamasını saymazsak çözüm!

-Tamam birlikte yerleştirelim bulaşıkları.

-Sen çamaşır makinesini çalıştır.

-Evi de birlikte süpürelim tamam.

Ama ben ne zaman dinleneyim, kendime ayıracak hiç vaktim yok.

Acaba öğlen uykusunda ben de yanına uzansam mı?

Ya da çamaşırlarımı katlasam?

Ütü de yapabilirim aslında…

Gün 24 saat uyuduğum süreyi saymazsam bana kalan saatler yetmiyor.

Sonra biri çıkıp diyor ki;

'Şimdikiler çocuk bakıyorum demesin. Biz 3-4-5 tane birlikte büyüttük. İşimizin arasında çocuk bakardık. Şimdiki anneler çok nazlı. Bu çocukları çok şımartıyorsunuz, her istediği oluyor bunların."

Sonra anneler mutsuz, anneler bunalımda…

Her dönemin zorluğu kendine göre.

Ben bu dönemin daha zor olduğunu düşünenlerdenim.

Kimseye anneliğimin sorgulamasına müsaade etmedim. Bana göre ben mükemmel anneyim.

Bu dönemdeki tüm annelerin de elinden geldiğinin fazlasını yaparak mükemmel olduklarını düşünüyorum.

O yüzden anneler, kayınvalideler, teyzeler, komşular...

Daha bebeği ilk görmeye gittiğiniz andan itibaren sizin zamandan bahsetmesek mi?