Ebeveyn kimliği

Ebeveyn olma aşamasında, ya da olmuş herkes az buçuk kafa patlatır bu "iyi ebeveynlik" konusuna.

Milyon çeşit de tanım yapabilir,

Milyon farklı kriter ortaya koyabiliriz.

Ebeveyn olmak;

Mağazadan oyuncak bebek almaya benzemez. Renk model tercihin yoktur. Olmamış bu deyip iade edemezsin. Kırıldığında kendin tamir etmek zorundasın. Bu oyuncaktan sıkıldım yenisini alayım yok.

Tüm detayları boş verin,okuduğunuz tüm kitapları unutun,anlatılanları dinlemeyin…

Çocuğa dokunun! okşayın, öpün, sevin. Fiziksel temas kurun o tüm bunlara cevap verecek ve ilişkiniz başlayacaktır.

Sonrası zaten su gibi akıp geçiyor.

Bu hafta hepinizin gördüğü bir habere denk geldik ve bir anne olarak çok etkilendim,ç ok öfkelendim…

Boş bir araziye bırakılan bir bebek…

Hiçbir kan bağı olmayan bir sağlık görevlisi…

Anne olanların daha iyi anlayabileceği emzirme süreci vardır. Bebekler sadece beslenmek için değil anneleriyle birlikte olmak için, korktukları için, yeni dünyaya alışmak için,  gazı olduğu için vs sürekli emmek isterler.

Bu anne için öyle duygusal bir süreçtir ki sadece kendi bebeği değil başka bir bebek ağladığında da, göğüslerin sızlar, süt gelir…

Bir sağlık görevlisinin ağlaması ve hareketleriyle anlayıp hiç tanımadığı bir bebeği emzirmesi, giydirmesi, sevmesi, ona yaklaşımını izledik. Bir kadın olarak çok sevindim dünyada hala iyi insanların var olduğunu görmek çok güzel…

Peki bebeği boş bir araziye bırakırken hiç mi sızlamadın!

Sebebi ne olursa olsun;

Yıllarca anne olma hayali kuran, uğraşan, her şeyi olup çocuğu olmayan binlerce insan varken neden boş bir arazi? Filmde mi izlemedin? Neden cami, hastane, karakol değil de boş bir arazi?

Doğurmuş, doğurmamış yüreğinde annelik barındıran herkesin Allah yüreğinden merhameti almasın, hakkıyla annelik yapacak herkese nasip etsin bu duyguyu.

Gerçekten bir bebeğin sorumluluğunu alamayacaksanız lütfen aile olmayın.

Sırf çocuğu var desinler diye,

Giydirip süsleyeyim diye,

Erkek kız fark etmez övüneyim diye,

Onları bir şeylere malzeme yapayım diye,

Çocuk doğurmayın!

Mükemmel anne değilim.

Ama anneyim.

Evet çok zor, yol uzun ve meşakkatli…

Bir insan doğuyor ve siz onu sıfırdan yetiştiriyorsunuz.

Sabrınızın sınırı fazlaca zorlanıyor.

Ama sevin, sarılın, öpün, sakinleşin geçiyor.

Yani teknoloji ilerleyen yıllarda ne olur bilmem ama anne baba olmak için sanırım bir kimliğe ihtiyaç var şuan ki toplumda.

Gerek fizyolojik,gerek psikolojik tüm testlerden geçirilme ebeveynler…