Gönüller bir olsun

Kolay olmadı, hiç kolay olmadı hem de!

Tam kapanma süresi boyunca,  yaklaşık on beş gündür evlerimizdeyiz.

Mübarek Ramazan ayında; neşemizi,sohbetimizi, aşımızı,soframızı paylaşacağımız bir zamanda,

Vaka oranlarının hızla artması sebebiyle,

Alınan bir karar neticesinde hop yine bir kapanışa geçtik!

Tam iki senedir tenha olan iftar soframızla,

Ve çocukların şeker ve harçlık toplamaya gelemediklerinden dolayı  vurulmayan kapılarımızla,

Bir ve tek başınayız!

Hal böyle olunca, ister istemez üzerimizde bir " bayram gelmiş neyime" bıkkınlığı var.

Ne ütülenmiş temiz bir gömlek giyme hevesimiz,

Ne de oturup koca bir tepsi baklava açacak enerjimiz var!

Her ne kadar bitse de gitsek havasına girsek de,

Bardağın dolu tarafını görmeye çalışmakta da, bence yadsınamayacak kadar büyük bir önem var.

Bir kere sağlıklıysak ve sevdiklerimizin acı kaybını yaşamadıysak, bu durum bayram sevincinin de çok üstünde!

Yiyecek bir lokma ekmeğimiz, içecek bir bardak suyumuz varsa, e daha ne olsun tüm afiyetler üzerimizde!

Hayat tercihlerden ibarettir ve şükran ya da isyan düşünceleri, tamamen bizim seçimlerimizdir.

İyisi mi, karamsar düşünceleri bir poşete koyun, kaldırın atın.

Ve müzik çalarınızdan Barış Manço'nun, "bugün bayram" şarkısını açın.

Yapın bol köpüklü bir bayram kahvesi ve açın rengarenk kağıtların içindeki o bol sütlü şekerlerinizi,

Rahatlıkla alıp verebildiğimiz bir nefesimizin olması bile başlı başına bir bayram sevinci değil mi?

Şartlar birlikte olmamıza mani olsa da, gönüller bir olsun.

Uzaktan da olsa, severek ve sevilerek geçireceğimiz mutlu bir bayram olsun.