Ertelenenler listesi

Yasaklar bitince ilk ne yapacaksınız?

Bu soruyu duymaktan da sıkılmaya başladık sanki.

Organizmanın göstermiş olduğu tepkilerin sonuca ulaşmaması durumunda,

Sonucu değiştiremeyeceğine karşı oluşan inanç ile gelen,

Bir ruh hâli durumunu yaşıyoruz.

Öğrenilmiş çaresizliği yani.

"Yaşadığımız yüzyılın imtihanı da bu, bitmez bu pandemi" düşüncesi içerisindeyiz.

Yorulduk.

Hevesimiz kaçtı.

Kabak tadı verdi.

Ama!...

İşte gelin görün ki ben de bu, ama'ların müptelasıyım.

Her hadisede mutlaka çelişkiyi, aykırılığı, diğerine hiç benzemeyen karşıt bir yolu ararım.

Güzelim bahar aylarında, dört duvar arasında tıkılı kalsak da,

Yaz mevsimini belki yine maskeli,

"Amaaa...  hür bir şekilde yaşayacağız" görüşüne sığınıyorum.

Birnevi kendi kendimin umut tacirliğini yapıyorum.

Zira çaresizlik hissi, koronadanbeter!

Arpacık kumrusu gibi kara kara düşünerek de, bitmiyor şu sayılı günler.

İşte böyle bir hâletiruhiye içerisindeyken,kalktım kalemi kağıdıçıkarttım.

Beyaz kağıdın tam ortasına, kocaman harflerle ertelenenler listesi yazdım.

Neyi ertelediysem, hatta neyden korkarak vazgeçtiysem,

Madde madde yazdım.

Yasaklar bir bitsin bak, hepsinin canına okuyacağım!

Pandemiden çok önceydi, kulakları çınlasın sevdiğim bir insan bana şöyle demişti.

"Yarınlar yok! Hayat inan bana çok kısa. Erteleme, yoksa hep nasıl olurdu düşüncesiyle geçer yılların"

Kulağıma küpe olan bu sözü alıp, yasak bitimine uyarlayacağım.

Ve ertelediğim ne varsa, bu sözden hareketle

Adımlarımı cesurca atacağım.

Sonra'ların sonu bir türlü gelmiyor.

Ertelenen şeyler kuş misali; bir uçtu mu, geri dönüşü olmuyor.

Pandemide, biraz da ertelediklerimizle sınandık.

Gitmediklerimizle; görmediklerimizle; aramayıp çağırmadıklarımızla,

Dımdızlak ortada kaldık.

Güzel günler trene benzermiş, oyalanmadan binmek gerekirmiş

Tren kaçınca geride kalan keşkelerle, insanoğlu derin bir çukura düşermiş.

Uzun lafın kısası, sağlıktan sonra anladığımız en kıymetli kelime: Erteleme!

Sahi, siz yasaklar bitince ilk ne yapacaktınız?