Yeni Zelanda ve Ayasofya politikamız

Önceki yazımızda, Bediüzzaman'ın Said Halim Paşa'ya, söyledikleri söz ve fikirleriyle, takip ettiği politika ve siyaset hakkında, verdiği bir cevaptan bahsetmiştik.

Üstad, vakti geldiğinde, şartlar oluştuğunda, başka endişelerin ileri sürülmeden harekete geçilmesi gerektiğini Halim Paşa'yahatırlatıyor. Sadece güzel fikirlerin ve İslam âleminin hastalığının teşhisi kadar reçetenin uygulamaya geçirilmesi gerektiği kanaatini belirtiyor. Dürug-u maslahat bir politikanın yani,daha uygun bir zamanı beklemek siyasetinin bir sonu olmadığını, geçmişte ecdadın yaptıkları büyük başarıların, içinde bulunduğumuz zamandan daha müsait olmadığını örnek olarak ileri sürüyor.

Said Halim Paşa, İslamlaşmak adlı eserinde (Mehmet Akif  tarafından Sebilürreşat gazetesinde tefrika ediliyor) gerek Avrupa vegerekse de Osmanlı (İslam dünyası) hakkında fevkalade şahane fikirleri, muntazam teşhisleri ortaya koyuyor. Bilhassa Osmanlı'nın neden geri kaldığını, kalkınmak için hangi hamleler yapması gerektiğini, Batı'nın fen ve teknolojisini alırken kendi akidesini, inanç ve kültürünü muhafaza etmesinin şart olduğunu, bozulan, çürüyen bazı akidelerin yerine neyin ikame edilmesi gerektiğini uzun uzadıya tahlil ediyor.

Zamanın tanınmış şahsiyetleri tarafından kabul gören bu fikirler, gazetede Mehmet Akif tarafından yayınlanıyor. Bediüzzaman tarafından da dikkatle takip edilen bu esere mukabil bir cevap olmak üzerebir yazı kaleme alınıyor ve bu yazı Sebilürreşat Gazetesi'nin idari kadrosuna verilmek üzere gittiğinde, Akif ile beraber, Eşref Edip, Ahmed Hamdi gibi tanınmış şahsiyetler de oradadır. Üstad, mektubu Akif'e neşredilmek üzere veriyor, mektup kısaca şöyledir:

Müsait Zaman Ne Zaman?

" Âlem-i İslam'ın asli hüviyetini bu kadar veciz şekilde kitaplaştıran fikirlerinizi Makam-ı Sadaret-i Uzma (Başbakanlık Makamı ) gibi devlet kudretinin zirvesinde iken neden tatbik etmediniz? Harekete geçmek için bundan daha müsait bir imkân mı beklediniz?

Orada olanların hepsi, Bediüzzaman'ın sualinin gerekçesine katılırlar. Fakat Said Halim Paşa'nın Başbakanlıktan ayrıldığını, hizmet devri üzerinde siyasi münakaşaların devam ettiği günlerde böylesine hassas bir mevzuun ortaya atılmasını, savaş içinde olan memlekette kasten istismar edilebileceğini ileri sürerler. Bunun üzerine Bediüzzaman acı acı güler:

" İşte bizim bu teklif-i beyn (Şu ileri sürdüğümüz şüpheler) endişelerimizdir ki, İslam Âlemini içinde bulunduğu keşmekeşten kurtarıp eski haline döndürebilecek fikre sahip olanlar bile, iktidar mevkilerinde oldukları zamanlarda dürüg-ü maslatamiz (İşi sonraya havale etme, daha zamanı gelmedi gibi...) siyaseti takip ederler ve kalplerimizde hasret olan ümitler bulundukları yerlerde kalmaya mahkûm olurlar. Bizler de her şeyi tarihin hükmüne emanet etmekle kendi kendimizi teselli ederiz", der, selam verip çıkar, gider..." (Cemal Kutay. Çağımızda bir asr-ı saadet Müslümanı)

Evet, aradan bir asırdan fazla zaman geçmesine rağmen bugünlerde yine gündeme gelen şu Ayasofya hakkında takip ettiğimiz politikaya/siyasete ne dersiniz? Acaba,  Bediüzzaman'ın dürüg-ü maslatamiz dediği politika mı hala takip ediliyor? Ve hasretimiz hangi baharda filiz verecek? Bence yukarıda da ifade edildiği gibi, bu Anadolu topraklarında hiç bir zaman dış müdahaleler eksik olmayacağı gibi, içte ve dıştaki ortam da hiçbir zaman normal tansiyonda olmayacaktır. İçimiz-dışımız "Avrupalı kafirler, Asyalı münafıklarla " doludur. Bu nedenle stratejiyi onlara göre değil kendi gücümüze ve imkânlarımıza göre belirlemek zorundayız. Unutmayalım ki, bugünkü hükümet kadar geçmişte bir hükümet gelmemiştir. O halde Ayasofya hakkında cesur bir adım atmanın bence tam vaktidir.

Evet, beyler!İçimizdeki ateş kor gibi bizi ve Âlem-i İslam'ı yakıyor. Bu toprakları Fatih'in bedduasından ve ilahi afat ve belalardan kurtarmak için derhal Ayasofya adımı atılmalı ve bu ülkenin İslam beldesi olduğu bir kez daha Hristiyanâleme ve dünyaya ilan edilmelidir.