Hayatın kaç dolar?

Bir gün çocuk babasına sorar hayatın değeri nedir?

Baba, cevap vermez ve eline bir taş tutuşturur. Bunu al markete git, kaça alacağını sor, der. Eğer bir şey sorarsa, cevap verme. Sadece iki parmağını kaldır der ve satmadan tekrar bana getir, der.

Marketçi, iki dolar eder der. Çocuk satmadan babasına gelir, heyecanla 2 dolara satın alacağını, söyledi der.

Baba, tekrar taşı eline verir; müzeye götürmesini söyler. Eğer almak isteyen olursa hiçbir şey demeden iki parmağını kaldır, der ve satmadan tekrar getirmesini söyler.

Çocuk, müzeye gider. Bunu gören bir adam, kendisine bunun satılmasını ister ve fiyatını sorar. Çocuk hiç bir şey demeden iki parmağını kaldırır. Adam, üç yüz dolar teklif eder. Çocuk derhal babasına geri gelir ve heyecanla üç yüz dolar teklif edildiğini söyler.

Baba, son olarak oğlum, der,  bu taşı değerli taşların bulunduğu dükkâna götür, der. Eğer bir şey derse, iki parmağını kaldır, der.

Çocuk doğrudan dükkâna gider. Bunu gören dükkâncı heyecanlanır ve bu taşı nereden aldığını söyler. Çocuk bir şey demez. Adam bunun kendisine satılmasını söyler. Çocuk bir şey demeden iki parmağını kaldırır. Adam heyecanla iki yüz bin dolara alıyorum, der.

Çocuk o heyecanla babasına döner, durumu anlatır.

Babası, işte gördün der. Önemli olan rengin, tenin, nerede doğduğun, kimden geldiğin önemli değil; önemli olan kendini nerede, nasıl konumlandırdığındır:

a) Biri; Çevreni oluşturduğun insanlarla, tüm hayatını kendini iki dolar gibi oluşturduğunu hissedebilirsin. Yani, Çevrende seni iki dolarlık taş olarak gören insanlarla yaşamak senin tercihin.

b) İkincisi ise; Unutma ki, her insanın içinde bir elmas vardır. Bunun için bu elması fark eden, değerini bilen insanlarla bir hayat çemberi oluşturmak da senin elinde. Ve ayrıca başka insanlara da içimizdeki elması fark etmede yardımcı olabiliriz.  Bu nedenle çevremizi iyice seçmeliyiz.