Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim!

(MEB’in Aslî Görevi)

Şöyle bir kıssa okumuştum:

“Bir hükümdar iki köle satın almıştı. Birisi güzel yüzlü, diğeri ise çirkin idi.

Hükümdar hangisini diğerinin emrine vermek için bir sınama yapmak istedi.

Güzel yüzlü köleye, iltifatlar yağdırdı, güzel sözler söyledi ve onu hamama gönderdi. Sonra da çirkin köleyi yanına çağırdı, şöyle dedi:‘Ben seni beğeniyorum, ama arkadaşın senin hakkında çok kötü şeyler diyor, güvenilmez birisi olduğunu söylüyor. Sana göre o nasıl bir kişi?’

Çirkin köle arkadaşı hakkında iyi şeyler söyledi ve onu övdü. Kendisinden hiç zarar görmediğini, dolayısıyla size de zararı dokunmaz, dedi. Hükümdar çok uğraşmasına rağmen arkadaşı hakkında kötü söz söyletemedi. Sonra hamamdan güzel yüzlü gelince; çirkin yüzlü köleyi bu defa hamama gönderdi ve güzel yüzlü köleyle konuştu:Sıhhatler olsun, dedi. Açıldın, kendine geldin, yüzüne nur doldu, parlamışsın. Ama senin arkadaşın o çirkin köle senin hakkında hiç de iyi şeyler söylemedi. Birçok kötü huyunu sayıp döktü, güvenilmez birisidir dedi. Acaba öyle mi?

Güzel yüzlü köle birden kızdı ve köpürdü: ‘O pis çakalın teki, yalancının başıdır, beni kıskandığı için çekemiyor, böyle söylüyor’ dedi. Ve arkadaşı hakkında bir sürü laf etti.Hükümdar, ‘yeter, anlaşıldı’ diyerek onu susturdu.

Diğer köle geldiğinde ikisini de karşısına alarak, bu ‘Sınama deneyini’ açıklayarak şöyle dedi: İkinizin de özünü, aslını, karakterini anladım. Birinizin yüzü çirkin ama içi güzel, kalbi temiz; birinizin ise yüzü güzel, lakin içi güzel değil. Ve güzel yüzlü olana dönerek; içini güzelleştirinceye kadar sen onun emrinde olacaksın, haydi gidiniz! Dedi.”Allah dostları ve tüm mukaddes kitaplar, her daim ‘iç güzelliğinden, ahlak güzelliğinden’  bahsederler ve insanın değerinin güzel ahlakı ile ölçüldüğünü ifade ederler.

Efendimiz (asm), ‘ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim’ diyor; hal, hareket, söz, tavır ve davranışlarımızda onu örnek almamızı Kur’an da Rabbimiz emrediyor. Bugün cemiyetin sosyal ve içtimaî hayatına baktığımızda, şu Nebevî ahlaka ne kadar ihtiyaç duyduğumuz daha iyi görülüyor değil mi?

MEB’in kulakları çınlasın. Her gün ekranlara çıkıp ‘fiziki ve teknik alanlarda’ne kadar mesafe aldıklarına odaklanacaklarına (ki maddi kalkınma için bu da gerekli), evlatlarımızın manevi yönlerine, inanç ve ahlaklarına öncelik verip, eğitimde bu noktaya odaklansalar, bu asil ve necip millete, en büyük ve asıl hizmeti yapmış olmazlar mı?

Eğitimin de amacı zaten bu değil mi?