Yasımız var

Yas, çok sevilen birinin kaybedilmesi sonucu ortaya çıkan bir süreçtir. Bu süreç, doğaldır ve yaşanması gerekir. Yas sürecinde verilen tepkilerse kişiye özeldir.

Maalesef bazı durumlar yası yaşama sürecini sekteye uğratır ve yasın tamamlanmasını geciktirir. Özellikle toplumun kişiden beklentileri...

"Çocukların için ayakta durmalısın."

"Güçlü durmak zorundasın."

"Ne kadar zaman geçti hala unutamadın mı?" gibi gibi insanın yasını doyasıya yaşamasına engel olan cümleler, hayatımızın ortasına yerleşiverir. Ve maalesef toplum, bu cümlelerle bize destek olduğunu düşünürken tam tersine yasımızın uzamasına sebep olurlar.

Yas sürecine giren kişilerin kendilerini daha çabuk toparlamalarına yardımcı olacak bazı öneriler sunmak istiyorum bugün sizlere.

1. Kaybın gerçek olduğunu kabullenmek için özellikle kabir ziyaretleri yapmalı, ölen kişinin arkasından dualar etmelisiniz.
2. Duygularınızı fark etmeli ve yas sürecinde yaşanabilecek duyguların neler olduğunu bilmelisiniz. Ağlama, hüzün, boşluk hissi gibi duyguları gereksiz görmemeli, duygularınızı yaşamalısınız.
3. Acıdan kaçmaya çalışmamalı, bu sürecin doğal olduğunu kabul etmeli ve kendinize zaman vermelisiniz.
4. Kaybettiğiniz kişiye dair bir anı formasyonu oluşturmalısınız. Anı formasyonu oluşturmak, ölen kişinin anılarla da olsa hayatımızda olduğunu inancını bize verecek ve bu güçle toparlanmamız biraz daha kolaylaşacak.
5. Kaybettiğiniz kişiye mektup yazmak, mezarının başında onunla konuşmak, söylemek istediklerinizi dile getirmek, kaybettiğiniz kişinin en sevdiği eşyayı, ona duyduğunuz sevgiyi, onunla aranızdaki ilişkiyi resmetmek de yasınızı yaşarken size yardımcı olacak diğer tekniklerdir.

Unutmayalım. Her an bir yas sürecine girebiliriz. O halde ölümü, aynı doğmak gibi, büyümek ve yaşlanmak gibi hayatımızın bir parçası olarak görebilirsek eğer, bu hayatta kendimize yapacağımız en büyük yatırımı yapmış oluruz.