İnatlaşma döneminde fiziksel destek

Anne rahmine düştükten sonra anne ve çocuk arasında yapışık bir ilişki başlar.  Anne karnındayken anne ne yerse ne içerse onu yer içer çocuk. Anne nereye giderse oraya gider. O kadar yapışık bir ilişkidir ki bu, duygularda dahi kendini gösterir. Anne mutluysa mutlu, mutsuzsa mutsuzdur çocuk. Doğumdan sonra kordonun da kesilmesiyle vücutlar ayrılır birbirinden. Fakat yapışıklık devam eder. Annenin kucağındadır bebek, beslenmesi annedendir. Ta ki 2 yaşına kadar. Önceki yazılarımızda da belirttiğimiz gibi 2 yaş anne için de çocuk için de zor bir sürecin başlangıcı demektir. Değişim yaşar bebek. Bebeklikten çocukluğa adım atar. Bağımsızlık, yeni keşifler arkasından gelir. Sonuç olarak da ebeveyniyle inatlaşma dönemi...

Gelir misin?

Gelmem!

Canın acımasın.

Canım acısın!

Montumuzu giyip dışarı çıkalım mı?

Giymeyeceğim çıkmayacağım!

Tuvalete gidelim mi?

Tuvaletim yok gitmeyeceğim!

Oyuncaklarına zarar vermemelisin.

Zarar vermeyeceğim!

Hasta mı oldun?

Hasta olmayacağım!

Bu örnekler böyle uzayıp gider. Neredeyse annenin tüm günü çocuğunun zıtlıklarıyla cebelleşerek geçer.

Anne ya inatlaşır ya bağırır ya sessiz kalır ya canını acıtır ya da ikna etmenin bin bir türlü yolunu dener. Ama çoğu zaman da işe yaramaz hiçbiri. Gün sonunda annenin enerjisi de sabrı da kalmamıştır. Belki de gün içinde yaşadıkları gün sonunda pişmanlık olarak geri döner. Kısacası anne sürekli yorgundur.

Ebeveyn, çocuğuna gün içindeki rutinlerini oluşturmaya çalışırken öncelikle şunu unutmamalıdır, rutin oluşturmak yetişkinlerde olduğu gibi çocuklar için de zorlu bir süreçtir ve süreklilik gerektirir. Özellikle inatlaşma döneminde rutin oluşturulurken soru sormamaya özen göstermeli ve fiziksel destek verilmelidir.

"Ellerini yıkayalım mı?" yerine,

"Yemekten sonra ellerimizi yıkıyoruz." deyip elinden tutarak banyoya götürmeli.

"Hava çok soğuk montumuzu giyelim mi?" yerine,

"Hava soğuk olduğu için montumuzu giyiyoruz." deyip montu giydirmeli.

Çişini tuttuğunu biliyorsak eğer belli aralıklarla:

"Tuvaletimizi yapıp oynamaya devam edelim." deyip tuvalete elinden tutup götürmeli.

Artık çocukta rutinler oluşmaya başlayınca siz seslendirme yapmadan ve destek vermeden de çocuğun bu rutinleri kendi talep ettiğini göreceksiniz. Sabır ve kararlılık sizin en büyük yardımcınız olacak.