Evlenirken unuttuklarımız - 2

Olaylar ve kişiler bizim algılarımıza göre şekillenir. Evlilikte heyecan durulmaya başladıkça farklı olduğumuz alanlar daha da göz önüne serilir. İşte bu kriz anları gelmeden önce hatırımızdan çıkarmamamız gereken 2 madde var.

İlki evlendiğimiz kişinin farklı bir yapıda olduğunu unutmamak. Bu yapı dediğimiz şeyin de tohum gibi değişmeyen özelliklere sahip olduğunu bilmek. Elmaysak eşimizin de elma gibi davranmasını, elma gibi düşünmesini beklememek.

İkinci unutmamamız gereken maddeyse eşimizin evlenmeden önce de bir hayatının olduğu gerçeğidir. Yani eşim benimle beraber dünyaya gelmedi. Bana gelene kadar ailesi, öğretmenleri, arkadaşları, komşuları hatta yolda tartıştığı insan girdi hayatına. Hayatına girdiği her insan da onu az ya da çok etkiledi. Bu maddeler doğrultusunda ortaya çıkan sonuç şu oluyor o halde: “Ben eşimi değiştirme ümidiyle evlenmemeliyim. Olumlu ve olumsuz iyi ya da kötü halleri olduğunu bilerek evlenmeliyim.” O zaman karşımıza iki terim çıkıyor. Bunlar: İletişim ve ilişki. İletişim dediğimiz şey hedefin, yönlendirmelerin olduğu ve değişimi sağlamaya yönelik bir kavram. İlişki dediğimizse daha çok haz almaya odaklı yönlendirmenin olmadığı daha çok kabullenmelerin olduğu bir kavram. Bu iki kavram insanların olduğu her yerde az ya da çok karşımıza çıkıyor. Öğretmen öğrenci, patron işçi, ebeveyn çocuk, erkek ve kadın... Mesela öğretmen ve öğrenciye bakarsak aralarında iletişimin daha aktif olduğunu görürüz. Öğretmen öğrencisine karşı bazı yönlendirmelerde bulunur, hedef belirler, uyarılarda bulunur ve öğrencisinde bunların yansımasını görmeyi ümit eder. İlişki dediğimiz kavram daha geri planda kalır öğretmen öğrenci perspektifinden baktığımızda.

Kadın erkek dediğimizdeyse yine iletişim ve ilişkinin varlığından söz edebiliriz fakat iletişimin ilişkiden daha ön planda olduğu evliliklerde tartışmalar, huzursuzluklar, düğümlenmiş konular kısacası şiddetli geçimsizliğin olma olasılığı çok daha yüksektir. Bu tür evliliklerde eşlerin birbirine eşlik etmekten çok öğretmenlik, ebeveynlik yaptığını görürüz. Doğal olarak bir zaman sonra evlilik çekilmez hale gelir. Hâlbuki evlilikten beklediğimiz şey haz almak, doyum sağlamak, yol arkadaşı olmaktır. Tabii ki burada evlilik içinde uyarılar, beklentiler, yönlendirmeler olacaktır. Fakat önemli olan eşimizle hangi oranda iletişim kurduğumuz hangi oranda ilişki kurduğumuzdur.

Eşimize ebeveynlik, patronluk, öğretmenlik yapmamak eş olduğumuzu, karı koca olduğumuzu arada bir hatırlamak sağlıklı bir evlilik için önemli bir koşuldur.

Huzuru tam da hedefinden yakaladığımız evliliklerimiz olması duasıyla...