Eşin terapisti (1)

Şu sıralar ruh sağlığı uzmanlarının üzerinde durduğu bir konu var, eşinin ebeveyni olmak noktasında. Ne diyorlar?“Eşinin annesi olma” diyorlar. Eşler arasında şefkat yerine şehvetin daha önde olması gerektiğini vurguluyorlar. Aslında eşsen eş gibi davran hayatına eşlik et diyorlar.

Bugün benim aktarmak istediğim husus da buna benzer. Konuya şöyle giriş yapayım. Geçenlerde bir tanıdığım dedi ki: “Evet, aslında ben insanlara empatiyle yaklaşıyorum. Herkesin bakış açısı çok farklı ve bu bakış açılarının çatışmasıyla aramızda problemler oluyor ve bu düşünce de benim insanlara daha şefkatli yaklaşmama vesile oluyor ama benim öfkelendiğim insanlar farkındalıklarını artırmamış ve bu yolda çaba sarf etmeyen, kendine yatırım yapmayan insanlar oluyor” dedi. Ve bu kişilere ciddi anlamda öfkeleniyordu arkadaşım. Çünkü onları oldukları gibi kabul etmiyor. Düşük farkındalıklarını yükseltmek için sürekli çaba sarf ediyordu. Onlardan dönüş alamayınca da öfkelenip ya kendi kendini bitiriyordu ya da o kişilere karşı öfkesini sözleri ve davranışlarıyla gösteriyordu.

Bu duruma eşler arasında da çok sık rastlarız. Sözde farkındalığını arttırmış taraf eşinin düşük farkındalığıyla uğraşır durur. Hani başta bahsettiğim eşin ebeveyni olma durumu gibi bu sefer eşin terapisti olmaya aday olur kişi. Amacı eşine farkındalık kazandırmaktır. Bunun için çok çabalar. “Ben ona yardım ediyorum” diyerek yapar bunu ve bu şekilde de aslında ailesine huzur getirmeye çalışıyordur. Sonra ne olur peki? Maalesef yorulur. Farkındalık kazandırmaya çalıştıkça kendi farkındalığı düşmeye başlar. Şefkat yerini öfkeye bırakır. Değişmiyor işte der acemi terapist edasıyla. Bu sefer eşini suçlamaya başlar. “Evliliği tek başıma yürütmeye çalışıyorum” der. Ya evliliği yürütmekten vazgeçer. Ya da evliliği kendine zindan eder. Peki eşimize ya da bu bazen anne baba arkadaş olur kısacası muhatabımıza farkındalık kazandırmak bizim sorumluluk alanımıza girer mi?

Diyebilirsiniz ki evet sorumluluk alanımda değil ama günün büyük bir kısmını bu kişiyle geçirdiğim için ona özellikle de ilişkimiz adına yardım etmek durumunda hissediyorum kendimi. Çünkü bir şekilde farkındalık kazanmazsa ev içinde huzur olmamış olacak. Fakat mevzuya uzaktan bakınca şunu görüyoruz aslında kişi farkındalık kazandırma çabası içine giriyor ama istediği sonucu elde edemiyor.

Devamı gelecek..