Bazı anneler ve ben

"Çocuklarıma etkinlik hazırlayamıyorum."

"Kızımı her gün açık alana çıkaramıyorum."

"O kadar yorgun oluyorum ki hafta içi oğlumla oyun oynamak için fırsat bulamıyorum."

"Çocuğum için güzel yemekler yapamıyorum."

Maalesef anneler olarak bol bol olumsuz cümleler sarf ediyoruz kendimize.

Aslında ben:

Bazı anneler gibi gün boyu yanında olamıyorum. Ama ani çıkışlarım neredeyse yok gibidir.

Bazı anneler gibi her konuda sakin kalmakta güçlük çekiyorum. Ama her gün onunla oyun oynamaya özen gösteriyorum.

Bazı anneler gibi her gün oyun oynayamıyorum. Ama onunla parkta/piknikte vakit geçirmeyi çok seviyorum.

Bazı anneler gibi her gün açık alana çıkamıyorum. Ama evde serbest oyun oynaması için ona alan açmaya çalışıyorum.

Bazı anneler gibi evin her köşesinin dağılması konusunda esnek davranamıyorum. Ama onunla beraber etkinlik yapmayı çok seviyorum.

Bazı anneler gibi ona etkinlik hazırlayamıyorum. Ama dikkatini çekecek güzel yemekler hazırlıyorum.

Bazı anneler gibi güzel yemekler hazırlayamıyorum. Ama onun için bol bol dua ediyorum.

Ben o bazı anneler gibi değilim. Bazı şeyleri yapıyorum, bazı şeyleri yapamıyorum, bazı şeyleri yapmakta güçlük çekiyorum, bazı şeyleri yapmaya çalışıyorum, bazı şeyleri yapmayı da çok seviyorum.

Ben o bazı anneler gibi değilim. Bazı anneler de benim gibi değil.