Annelik & oyun arkadaşlığı

Sosyal medyaya, sosyal çevremize, ebeveyn kitaplarına baktığımızda annelik tanımının günden güne değiştiğini fark ediyoruz. Maalesef günümüzde annelik oyun arkadaşlığına doğru evirilmeye başladı.

Çocuğuyla uzun saatler oyun oynamayan annelere, anneliğini yapmıyormuş gibi bakılmaya başlandı. Ve çocuğuyla uzun saatler oyun oynayamayan annelerse yetersiz hisleriyle dolup taştı.

Yetersizlik hissi de olması gereken düzeyde anneliği yapmaktan da alıkoydu anneleri.

Hâlbuki farkında mıyız?

 Toplumun doldurmayı beceremediği o koca boşluğu anneler olarak çoğu zaman da tek başımıza doldurmaya çalışıyoruz.

Güvenilir sokakta güvenilir komşuların arasında güvenilir arkadaşlarımızla akşam ezanları okunana kadar oyun oynayan bizler değil miydik?

Öğle yemeğinde alt komşunun sürdüğü salçalı ekmeği yiyen, susuzluğunu yan komşunun verdiği bir bardak suyla gideren daha 15-20 sene öncesinin biz çocukları değil miydik?

Şimdi bakıyoruz da ne o sokaklar güvenli, ne komşular, ne arkadaşlıklar...

Ya da ortam güvenli olsa bile zihinlerimiz kötü haberlerle öyle dolu ki...

Hepimizin ülkenin her yerindeki çirkin olaylardan haberimiz var maalesef. Kaçırılan çocuklar, istismara uğrayan çocuklar vs.

Peki, sizce anneliğin oyun becerilerini geliştirmeye mi ağırlık vermeli yoksa çocuklarımızın arkadaşlarıyla vakit geçirebilecekleri güvenli alanlar mı inşa etmeliyiz?

Bana kalırsa bunlar üzerinde düşünmeye ve çocuklarımızın ve biz annelerin özellikle psikolojik sağlıklarımız için fikir üretmeye ihtiyacımız var.