Her son bir başlangıçtır

Yeni bir başlangıca merhaba!

Şunu söylemek bile birçok konuda insanın içini umutla doldurmaya yetiyor değil mi?

Zor bir yıl geçirdik ve yeni umutlarla yeni bir yıla girdik.

Geride bıraktığımız yıl bize neler öğretti, bizde nasıl bir iz bıraktı?

İnsanın olumlu ya da olumsuz, her yaşadığı şeyin bir anlamı vardır.

Hayatımız boyunca hiçbir şeyi sadece laf olsun diye ya da tesadüfen yaşamayız.

Bu yüzden başımıza gelenlerden ziyade onların bıraktığı izler önemlidir.

Yaşanan her şey eninde sonunda son bulur.

Fakat hayatımızdan çıkıp giderken de çoğu zaman bizden bir şeyler alıp götürürler.

Eğer ki bu boşluğu edindiğimiz tecrübelerle doldurursak eksilmez, aksine güçleniriz.

Peki bu yaşadıklarımız bize ne öğretti?

Neleri fark etmemizi, nelere şükretmemizi sağladı?

En basiti hayata bakış açımızı değiştirebildik mi?

Bu süreç hiç de alışık olmadığımız bir durumdu ve gerçekten bazı konularda çuvalladık.

İzlenimlerime dayanarak söylüyorum, en çok da aile içi iletişim konusunda ne kadar yetersiz olunduğu ortaya çıktı.

Birlikte nitelikli zaman geçirmenin ne demek olduğu sanırım yaşadığımız bu zorunluluk ile anlaşıldı. Birlikte olmanın değerini bileceğimize bol bol şikâyet ettik.

Hatta ne acıdır ki verilere göre boşanma oranı hiç olmadığı kadar arttı.

Sanki birbirimize tahammülümüz yokmuş da bir arada çok fazla zaman geçirmediğimiz için anlamıyormuşuz.

Tabi ki bu durumu tetikleyen bir sürü olumsuz unsur vardı, onu da inkar edemeyiz.

Gerçekten maddi manevi zor günlerden geçiyoruz.

Lakin durum bu kadar zorken bir de biz zorlaştırmayalım olur mu?

İçinde bulunduğumuz süreç tüm dünyayı kapsayan bir durum.

Yani sadece bizim başımıza gelmiş gibi davranmayalım.

Yaşadığımız bu hayat bir gün mutlaka sona erecek ve bu her ne olursa olsun zamanı geldiğinde olacak, yani sebep olan şey sadece vesile.

Bu dünyaya mücadele için geldik.

Aksi takdirde zaten burası cennet olurdu.

Bazen maddi olarak, bazen de manevi olarak sınanmaya devam edeceğiz.

Bu süreci atlattığımızda belki de bizi başka imtihanlar bekliyor.

Eğer bakış açımızı olumlu yönde kullanırsak ve başımıza gelenleri birer felaket gibi nitelendirmeyi bırakırsak emin olun her şey kolaylaşacaktır.

Müdahale edemediğimiz kısma takılıp kalmaktansa, bizim elimizde olan kısma odaklanalım olmaz mı? Hayatımız bizim bakış açımıza göre şekilleniyor, çünkü bakış açımız tutumlarımızı etkiliyor.

Bazen bizim felaket gördüğümüz, belki de yepyeni bir başlangıcın habercisidir bilemeyiz.

O yüzden hep bir umudumuz olsun.

Yoksa yaşama hevesimizi kaybederiz. Ne zaman umutsuzluğa kapılırsak şu sözü hatırlayalım ve her bitişin yeni bir başlangıç olduğuna inanalım.

"Tırtılın yolun sonu dediğine Allah kelebek demiş!"

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.