Her şey yerinde güzel

İnsanız, her zaman bizi üzen durumlar yaşayabiliyoruz. Bu işimizde, ailemizde, özel hayatımızda ya da arkadaş çevremizde olabiliyor.

Örneğin ailemizle olan bir olumsuzluk işimize, işte yaşadığımız sorunlar ailemize yansıdığında dengeler bozuluyor. Her duruma ait sorun orada kalmalıdır. Yoksa bunu genellediğimizde, tüm hayat kalitemize olumsuz etki eder. Mesela en çok yapılan yanlışı örnek vermek istiyorum. Anneler genellikle bir başkasına kızıp da bunun acısını çocuğundan çıkardığında, daha büyük bir soruna doğru adım atıyorlar. Çünkü bir gün gelecek, o çocukta belki aynı şeyi yapacak. Belki de bunu annesine yapacak. Ya da eşine, çocuklarına yapacak. Çünkü ona bu yöntem öğretildi.

Çoğu zaman suçsuz yere azarlandı ya da hırpalandı! Neden bunu yapıyoruz peki, olayın faturasını hep suçsuza kesiyoruz? Durumu kendi içinde çözmek daha makul değil mi ki, alakası olmayan yerlere sıçratıyoruz? İşteki bir sorun, eve yansıtınca çözülüyor mu? Ev huzursuzluğu işimizdeki performansımızı düşürüyorsa, o zaman ne kadar profesyoneliz? Bir şeye moralimiz bozukken, surat astığımız insanın suçu ne Allah aşkına? Öfke bile yerinde güzeldir. Eğer öfkelendiğimiz durumun dışında öfkemizi devam ettiriyorsak ve bunu konuyla hiç ilgisi olmayan insanlara yansıtıyorsak, ayrıca haktır, vebaldir söylemiş olayım. Tabi ki bir de konunun şu tarafı var, o da kendimizi yıpratmamız! Sadece hayatımızın bir alanında yaşadığımız bir sorunu, genele yayarsak ayrıca sıkıntı yaşarız. Bir noktaya bulaşmış bir lekeyi her yere sıvazlamaya ne lüzum var? Bu işi zora sokmaktan başka bir şeye yaramaz. Öyleyse önce bunun farkına varmamız gerekiyor.

İnsan kendine dönüp bir sorsa; ben ne yapıyorum diye? Belki de çözecek bütün durumu. Lakin soruna o kadar odaklanıyoruz ki, kırdığı döktüğü kimin aklına gelecek. Her zaman dediğim gibi, geçmiyor mu peki? Geçiyor, ardında izler bırakarak! O zaman hem kendimizde hem de çevremizde acı izler bırakmadan çözelim bir şeyleri. Yeri neresi ise orada çözelim. Acısını kimseden çıkarmadan çözelim. Kendimizi yıpratmadan, tüketmeden halledelim. Olmaz mı? Bal gibi de olur. Yeter ki biz zor yoldan çözmek için ısrarcı olmayalım. Çünkü her şeyin bir hal yolu, kolayı vardır. Ama o da bizim güzel bakış açısıyla bakmamıza bağlıdır. Ah insanoğlu! Kendini zora koşmayı ne çok seviyorsun. Bunu da illa birilerini de buna dahil ederek yapıyorsun. O zaman var mısınız biraz alışılmışın dışına çıkalım? İnanın çok keyifli. Sizi mutsuz eden şeyi, mutlu olacağınız yerde rafa kaldırın. O an tadınızı kaçırmak hiçbir şeyi çözmediği gibi, mutluluk kaynaklarınızı da tüketiyor. Bırakın o sorun orada kalsın, mutluluğunuzun içine taşımayın! Çünkü her şey yerinde güzel...

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.