Her şey kendisinin mayasıdır

Hani derler ya uyku uykunun mayasıdır diye. Aslında sadece uyku değil her şey kendisinin mayasıdır. Öncelikle şuna değinmek istiyorum ki; insanın mayasında başta iyilik ve kötülük olmak üzere birçok şey vardır. Ama insanın önemli bir mayası erdemleridir. Çünkü doğru erdemlerle mayalanmış ve yoğurulmuş insandan, bu sayede sayısız nitelik çıkabilmektedir. Erdemlerden yoksun kalmış insanın mayasındaki bozukluk da birçok kötülüğü beraberinde getirmektedir. Tabi bir de işin şu kısmı var ki; insan insanın mayası. İnsan olabilmek ancak insanlarla olmakla mümkün. İşte tam bu noktada doğru insanlarla bir arada olmanın önemi ortaya çıkıyor.

Kimlerden etkilendiğimiz, kimden ilham aldığımız ya da kimlere benzemeye çalıştığımız çok önemli, yani mayası düzgün olmalı. Bir de diğer unsurlar var ki; onlarda birbirinin mayası oluyor. Örneğin; çalışmak da çalışmanın mayası. İnsan çalıştıkça üzerindeki rehaveti ve tembelliği atıyor. Çalıştıkça daha çok çalışmak istiyor. Sonra başarı, insanı yeni başarılara götüren en önemli unsur yine başarı hissinin verdiği güdü. İnsan bir kez başarmanın tadına vardı mı, artık onu kolay kolay hiçbir şey yolundan alıkoyamıyor. Önüne çıkan zorluklar, adeta onun için başarı parkurundaki aşılması gereken engeller oluyor. Başarılı oldukça daha da başarılı olmak istiyor. Sonra başka bir durum da öfke ve nefret. Bu iki olumsuz duygu içimizde uzun süre barındığında, iyice mayalanıp oraya sımsıkı tutunuyor.

Öfke duygusunun da ne yazık ki mayası çok eski. O ilk çocukluğumuzda oraya yer ediyor, sonra da ilerleyen zamanlarda kontrolü en zor durum haline geliyor. Nefret de ne yazık ki fazla mayalandığında kin duygusuna dönüşüyor. Yani olumsuzluğun mayası yine olumsuzluk. Pekâlâ olumlu kısma gelelim, tabi ki o da kendisiyle mayalanıyor. İnsan bir kez sakin kalmayı başardığında ve bunun olumlu getirilerini fark ettiğinde, yavaş yavaş bunu alışkanlık haline getirebiliyor. Ya da bazı durumlarda sessiz kalmayı tercih ettiğinde gerçekten de her durumda da illâ ki konuşmak gerekmediğini ve sükût etmenin nasıl da erdemli bir davranış olduğunu fark ediyor. Hep aklıma gelir; konuşmak kabiliyetse sükût etmek erdemdir diye. İşte bu davranışı bir kere mayalarsak zaten gerisi geliyor.

Sözün özeti; her şey kendisinin mayası olduğuna göre oturduğumuz yerden başarı mayalayamayız. Ya da olumsuzluklarla doluyken buradan olumlu bir şeyler üremesini bekleyemeyiz. Ama en önemlisi de kalplerimize iyilik mayasını koymalıyız ki; artık bu insanlık mayasındaki güzellikleri ortaya çıkarabilsin!

Sağlıcakla ve farkındalıkla kalın.