Zor topraklar buralar

"Bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete..."

Şu sıralar bir şarkı sözü olmaktan çıktı da gerçek hayata uyarlandı. Hakikaten bindik bir şeye ne olduğu da belli değil ama durak uzaktan gözüküyor gibi gibi. Çok da zor değil bu işin sonunu tahmin etmek .

Hani hep biliriz duyarız okuruz kast sistemi diye bir sistem var dünya da. Yaşamadık görmedik çok şükür bu güne kadar da biz dünyaca bu gibi çirkinlikleri artık arkamızda bırakacağımıza şu yüzyıl olmuş, sanırım biz o sisteme doğru gidiyoruz. Zengin daha da zengin oldu fakir daha da fakir... Ortası kalmadı yani bu işin. Batan artık tam batıyor çıkansa öyle bir çıkıyor ki kendinin bile başı dönüyor.

Biz böyle şeylere hem çok alışkınız hem çok yabancı. Nasıl oluyor o iş derseniz vallahi ben de bilmiyorum. Türkiye işte her şeyi bekle,şaşırma, en akla gelmedik olur bu topraklarda. Bazen diyorum ki (şu sıralar daha sık) ne memleketmiş arkadaş!

Ne güzelliği bitiyor ne derdi ne tasası ne telaşı ne gözyaşı...

Ne paylaşılamayan bir kara parçasıymış yüzyıllardır kimse bıkmadı. Biz yaşamaktan savunmaktan korumaktan, elalem almaya çalışmaktan kafa patlatmaktan tuzak kurmaktan hendek kazmaktan...

Bir gün bile alıcısı bitmiyor arkadaş. Uğraşanı, göz koyanı, çomak sokanı...

Yalan yok bıktım. Yok daha çok yoruldum. Tamam eyvallah dedik biz adrenalin severiz dedik kanımız zaten ezelden deli dedik buraların havası taşı toprağı artık genimize işlemiş olan olmuş daha da buralardan kopamayız biz ne olursa başımız üstüne de, artık zorlamaya başladı.

Tamam kabul hep zordu, hiç kolaylık görmedik, daha önce de atalarımız da cefadan gelmiş hem de ne cefalardan. Hee hiç mi sefa görememişiz çok, onu da görmüşüz elhamdülillah da cefası ağır basar bu toprakların.

Yine bir ağır mı ağır imtihanların içine düştük. Bu sefer farklı gibi. Bu sefer teker teker değil de toplu halde geliyorlar. Yoruldu bu millet takati kalmadı. Nefes alacak vakti olmadı ne zamandır biri bitti diğeri başladı. Adrenalin seviyoruz derken bunlar bile fazla geldi bize. Dünya hiç kaldırmaz bize bile fazla geleni orası ayrı.

Ama hakikaten yıprandık. Deli bozuk atmaya başladı bu millet sonu hayra varmaz bunun. Az çok tanıyoruz kendimizi kafalar zaten uzun zamandır sıyrık eğer toptan koparsa kayışlar bir daha toparlanamayız. Amaç da bu zaten herkes biliyor ki bu milletin kayışları koparsa ortalık yangın yeri olur, okkalı bir yangın çıkarmak istedikleri. Şuan da çok müsait bir vaziyetteyiz malum. Ama gel de bu hallere delirme çileden çıkma sakin kal. Olmuyor işin içinden çıkamıyoruz. Öyle zor hale geldi ki en basit şey bile. Kırk kere düşünür hale geldik bir sonraki adımımızı.

Artık demeye başladım ki "Rabbim sonu hayır gözükmüyor bu işin ama senin bir bildiğin , bizimse göremediğimiz vardır hayra çıkar yolumuzu, ağır hallere sokma bizi..." duadan başka kapımız kalmadı çünkü hakikaten korkmalara başladım.