Yıllar geçiyor da bunlar vazgeçmiyor

Yıllar geçiyor, seneler geçiyor hatta asırlar geçiyor. Yer yerinden oynuyor.Devran dönüyor.Değişmeyen sadece değişimin kendisi oluyor. Onca zaman sonra tüm taşlar yerinden oynayıp tekrar yerleşiyor. Neler neler yıkılıyor.Yeniden yapılanıyor.Binbir düşünce yer değiştiriyor. Eskiden doğru kabul edilen bugün yanlış sayılabiliyor. Hatta eskiden doğru olan davranışlar şimdi kesinlikle kabul edilemez oluyor.

Velhasıl kelam dünya dönüyor.Döndükçe de insan değişiyor.Değiştikçe dinamitler yer değiştiriyor. Amma gel gör ki tüm bunların yanında bazıları var ki asırlardır değişmemek için insan üstü efor sarfediyor. Dünya da yıkılsa devir de dönse devran da değişse başımıza binbir iş de gelse bu yüzden yinede dönmüyorlar.Dediğim dedik dümdüz devam ediyorlar. Bir takmışlar at gözlüklerini, kafalarını, zihinleri bir mühürlemişler açacak anahtar yok. Mümkünatı yok anlatamıyorsun adamlara bakın aslı bu astarı bu, olan bu olmayacak bu,karışılacak bu karışılmayacak şu.Sınır şurası hudut burası... Yok mümkünatıyok. Beyinler takılı kalmış bilmem kaçta, akıllar kilitlenmiş bilmem hangi sahnede anlat anlatabilirsen. Ne zihinmiş ne kafaymış arkadaş ben artık şaşırmaktan da vazgeçtim.Gülüp geçiyorum. Hala mı ya yuh deyip göz devirip uzaklaşıyorum. Tartışmaya, boşa evreni kelimelerle doldurmaya bile gerek yok.Hakikaten israf, Allah sorar, ben boşa harcayasın diye mi sana nefes verdim diye. Bırakın bu alaydan da haberleri yok.Gözleri öyle kör öyle tek yönlü ki. Yav hadi biz 15 sene önce falan az da olsa maruz falan kalmıştık ama şimdi de devam mı yani hakikaten mı diye sormadan da geçemiyor insan. İmam Hatip mezunuyum ben.İşte sene bilmem kaç 13-14 sene kadar önce sabahın 7'si okula gidiyoruz.Birkaç kişi varız.Sakin sakin yürürken birden caddenin karşısından bir adam (kusura bakmayın beyfendi diyemeyeceğim) bas bas bağırıyor. Biz de diyoruz ki "Yav sabahın nurunda ne oluyorAllah aşkına millet de ne enerji var ya" deyip gülüşüyoruz. Meğer bizeymiş o seramoni. Baktık bize el kol yapıyor. "Bu ne rezillik, ben bunları görmek zorunda mıyım , neresi burası,  defolup gidin, kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz..." aklımda kalanlar bunlar.

Ay sen bizi bir gülme alsın. Bir arkadaşım da dedi ki gülerek "Amca sana da günaydın hayırlı sabahlar, ah kıyamam yeni uyandınız galiba burası Türkiye, biz de lise öğrencisiyiz.Haa bir de 20. Yüzyıldayız.Siz hangisinde kalmıştınız baya uzun uyumuşsunuz.Olsun uyanmışsınız ya önemli olan bu, uzun uyumuşsunuz ya  belki unutmuşsunuzdur falan.Edepsizlik sizin sabah sabah yaptığınız ama merak etmeyin mazur gördük biz..."

Bir kahkaha tufanı koptu bir anda. Cadde kalabalık millet işine gücüne gidiyor. Otobüs durakları dolu. Adam ne yapacağını şaşırdı yanından geçenlerde "Ağabeyciğim hadi yürü işine gücüne.Sabah sabah arıza çıkarma" deyip adamı uzaklaştırdılar. Biz de zaten çoktan yolumuza bakmıştık gülerek. İşte baya da geçti yani üzerinden ona benim şaşkınlığım bu ne istikrar diye.

Yeni gündemimiz; neymiş (orası da bir devlet dairesi aslında da işte) neden yeni yargıtay binasını diyanet işleri başkanı dualarla açmış mışmış...

Tartışmaya bak olaya bak hazımsızlığa bak.

Yav Müslüman bir ülkede yeni açılan bir devlet dairesi dualarla açılmayacak da neyle açılacak.Kadeh mi tokuştursalardı öyle daha mı klas olurdu. Ne güzel işte hayır için açmış ellerini dua ediyorsun bunda abes olan nedir? Veya birilerine neden batıyor bu? Bu ülkenin çoğunluğu Müslüman, azınlığa göre hareket edemezsin. Bizim inancımız bu hoop millet.

Tüm dünya da böyledir bu, her devlet inancına gör hareket eder devlet işleri bundan ayrılmaz saçmalamayın. Papa veya baş haham nereler girer.Nerelere karışır bir araştırın bakalım.Yooo araştırmanıza bile gerek yok.Göz ucuyla baksanız bile yeter. Benim üzüntüm şu yani neler neler oldu da bir yorulmadılar ya ona yani . Çünkü bu işin sonu yok başka yolu da yordamı da yok. Boşa kürek çekiyorlar boşa savaş veriyorlar yazık yani. Çünkü bu milletten inancını da geleneklerini de alamazsın çalamazsın eee yani çok denediler olmadı da bu neyin ısrarı hala.

Yazık yani boşa giden zamana yazık. Kendini paralamalarına yazık. Ama vazgeçmiyorlar şaşırmıyorum da değil yani. İşte üzülüyorum...