Tarih tekerrür ediyor

Biz yine yaşadığımız şeyleri baştan yaşıyoruz. Biraz alışmış ve enteresan ama birazda korkak bir şekilde. İkisi bir arada olur mu ki bir yandan alışmak bir yandan da korkmak? Oluyormuş işte canlı canlı yaşayıp öğreniyoruz.

Geçen kış nasıl geçecekse bu kış sanki bir tık daha ağır geçecek gibi duruyor. Öyle sardı ki bu illet bizi sanki kapının dışında bizi bekliyor gibi. En dibimize kadar girdi. Kime sorsam kime baksam korona. En yakınlarım hasta. Kesinlikle durdurulamayan bir ilerleyişle istikrarla ilerliyor. Olmayan tek tük insan kaldı herhalde. O kadar çok ki hastalığı kapan.

Ben mesela sadece dün gece yakın akrabalarımızdan 3 ailenin karantinaya girdiklerini, hepsinin pozitif olduğunu öğrendim.

Hasta olmayan insan bile psikolojik hastalanacak bu günlerde. Annem aramış diyor ki, "Hiçbir şeyim yoktu telefon gelip öğrenince ablamın korona olduğunu sanki her tarafım ağrımaya başladı. Boğazlarım acımaya başladı" dedi. Eminim birçok insan bu durumda.

"Psikolojik anne o. Şu an üzüldüğün için öyle. İyi tut kendini, salıverme ki vücudun da sağlam dursun" Ne diyeyim.

Ama o anda beni görse...

Telefonda onu sakin sakin teskin ediyorum ama ben gideceğim üzüntüden kalpten. Telefonu kapatınca kalktım bir adaçayı koydum ocağa gecenin bilmem kaçı boğaz ağrısına. Biliyorum psikolojik ama engel olamıyorum kalktım bari içeyim de bir bardak içim rahatlasın.

Nasıl önlem alacağımızı nasıl sakınacağımızı şaşırdık.

Her sabah sıraya koydum bir sabah ayva yapraklı, az zencefilli, bol limonlu ıhlamur, diğer sabah yine bol limonlu kuşburnu. Dedim ki artık çay yasak ne varsa ot çöp bundan sonra onu içeceğiz. Gülüyor... oda ne yapsın sevsin sevmesin mecbur içiyor. Ben ne yapayım...

Aşı bekleniyor dört gözle ama kafalar da allak bullak. Ama işte insan da bir umut belki işe yarar, zararı olur mu, vurulsak mı vurulmasak mı, garantisi de yokmuş ki, bak Rus aşısı vurulan yine korona olmuş, hangisi güvenilir ki, Amerikan mı, Rus mu, Çin mi, yerlisi mi?

Kimsenin de bir şey bildiği yok. Aşıyı yapanın da yok, aşıyı vurulacak olanın zaten hiçbir şeyden haberi yok el mahkum.

Yine evlerdeyiz velhasıl kelam... Kafalar da böyle deli sorular. Ne yapalım bizde başlarız yine ekmek yapmalara.

Biliyor musunuz bu pandeminin tek iyi yanı galiba herkes ekmek yapmasını öğrendi.