Özledim

Neyi özledim biliyor musunuz?

Akşam bir anda esip "Hadi bir deniz havası alıp gelelim" deyip gecenin bir vakti saat kaç olursa olsun Kurşunlu Sahili'nde bir dondurma yiye yiye kalabalık içinde turlayıp eve gelip yatmayı. Yada bunu da geçtim en azından MihraplıParkı da olur orasını da seviyorum, bir dondurmacımız da orada var tamam orası da olur.

İnsan otobüse binmeyi özlermiymiş ya hiç aklıma gelmezdi,tövbe Yarabbim ona bile hasret kaldık.

Hayat ne garip değil mi öyle şeyler yaşatıyor ki sana en sıkıldığın hatta nefret ettiğin şeylere bile özlem duyar hale gelebiliyorsun.

Misafir özlüyoruz.Misafir daha ne olsun... Gençler de dahil kalabalık sofraları özledik hem de akrabalarla olanını.

Gitmemek için binbir bahane aradığım,zamanında hiç gelmesem aklıma bile gelmez dediğim köyümü özledim. Avlumu özledim. Komşunun köpeğini özledim. Gitmeyelim diye kırk takla attığımız düğünleri özledik.

Öyle bir yokluğa düştük ki şimdi kapının zilini çalan yok az da olsa gelen gideni geçtik. Çarşıda pazarda başıboş dolaşmayı rast gele keyfine ona buna bakmayı özledim. Arasıra gitmek isterim tabi ama çabuk basar orada bana kısa ve öz olursa ne ala, Ikea'yı uzun uzun gezmeyi bile özledim.

Oğlum taşıtları çok seviyor ne yapalım karşıdan seviyoruz şu anlık. Geçen ilk defa otobüse bindi hoplaya zıplaya ne yapsın karşıdan görüyordu sadece. Birde metroya binse ne yapar bilmiyorum her gördüğünde deliriyor.

Eskiden olsa en basit şeylerden biriydi bu saydıklarım hatta hergün hem de bıkarak yaptığımız şeylerden bazılarıydı şimdi ben özlem duyduğum şeyleri yazıyorum da içinde bunları da sayıyorum şaka gibi her şey. Hayatın kendisi ağır bir şakaymış meğerse de haberimiz yokmuş.