Kokuyor artık...

Artık işler çığırından iyice çıktı. Hiçbir şey hayra doğru gitmiyor. Bu kadar günahkârlık fazla olmaya başladı.

Birde en derin yerden, masumluktan vurmaya başladılar. Dünya da uğraşacak her şey bitti çocuklara sardılar. Hayır cezbeden şey ne günahsız olmaları mı?

Savunmasız... Masum... Temiz...

Her temiz kalan şeye göz dikmeye başladılar. Kirletmek istiyorlar her yeri. Temiz bir yer kalmasın istiyorlar. Neden böyle oldu insanoğlu?

Bu kadar adi bu kadar aşağılık...

Neden mide bulandıran bir yaratığa dönüştü. Ne oldu da insani duygularını unuttu. Şeytana iş bırakmayacak kadar berbat bir mahlukat oldu.

Beynim çatlayacak. Gerçekten insan alıp başını, sevdikleri bir dağın başına kaçmak istiyor. Kimseler bulamasın çocuklarını, sevdiklerini dokunamasın istiyor. Yok gerçekten aklım hafsalam almıyor.

Gün geçtikçe daha da ne kadar aşağılık bir şeye dönüşür bu insan dedikçe daha da beterini görmeye başladık. Bundan sonrası var mı ki zaten. Daha ilerisi ne olabilir ki. Dokunmadık kirletmedik ne bıraktılar ki. Kaldı mı? En son zaten tek masum çocuklardı el uzatmakla kalmadılar onlara da. Yapmadıklarını bırakmadılar.

Allah'ım ne büyük iğrençlik!

Kanı donuyor insanın. İnanmak da güçlük çekiyor.

Sonra düşünüyorum neden böyle oldu? Bir sebebi olmalı.

Daha mı kolay oldu her şey. Daha mı ulaşılır. Bu yüzden mi?

Bir çaba sarf etmeden çoğu şeyi elde etmeye başladık, bu bizi durduracağına başka şeylerin arayışına mı soktu? Her şeye kolay ulaştığımız için doyumsuz mu olduk? Kendimizi tatmin edemez mi olduk?

Bu kadar kolaylık bize yarayacağına daha çok beter olmamızı mı sağladı?

Çabasızlık mı yoldan çıkardı bizi? Boşluk mu?

Her şeyi tattık da yaşadık da başka arayışlara mı çıktık?

Kalpsiz iğrenç bir şey olmamızı ne tetikledi?

Şeytanın pabucunu dama attıracak kadar mı sıkıldık?

Beynim kazan gibi hiç gitmeyen bitmeyen bir yorgunluk var üzerimde. Önce delirmek geliyor sonrası ise bitkinlik. Sanırım çaresiz kalmaktan ötürü kaynaklanan bir şey. Ruh hali bozukluğu.

Böyle böyle bizi de delirtecekler.

Ee bu da dünyayı işlevsiz kılar. Kıyamet mi yakın acaba...

Ondan mı bu çürümüş koku...

Bir çöplük de mahsur kalmışsın gibi bir his.

Kokuya alışırız diye korkuyorum...